Erysiphe adunca
_cleistothecium_40X_(1).png) Klejstotecja (zdjęcie mikroskopowe) | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Erysiphe adunca |
| Nazwa systematyczna | |
| Erysiphe adunca (Wallr.) Fr. Syst. mycol. (Lundae) 3(1): 245 (1829) | |
.jpg)
_cleistothecium_40X_(2).png)
.jpg)
Erysiphe adunca (Wallr.) Fr. – gatunek grzybów należący do rodziny mączniakowatych (Erysiphaceae)[1]. Pasożyt wywołujący u wierzb i topoli chorobę o nazwie mączniak prawdziwy[2].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Erysiphe, Erysiphaceae, Helotiales, Leotiomycetidae, Leotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy zdiagnozował go w 1819 r. Carl Friedrich Wallroth nadając mu nazwę Alphitomorpha adunca. Lektotypem była topola czarna (Populus nigra). Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1829 r. Elias Fries.
- Alphitomorpha adunca Wallr. 1819
- Alphitomorpha guttata var. salicis (DC.) Wallr. 1819
- Erysiphe adunca (Wallr.) Fr. 1829 var. adunca
- Erysiphe adunca var. regularis (R.Y. Zheng & G.Q. Chen) U. Braun & S. Takam. 2000
- Erysiphe adunca var. salicis-gracilistylae (Homma) U. Braun & S. Takam. 2000
- Erysiphe salicis DC. 1805
- Uncinula adunca (Wallr.) Lév. 1851
- Uncinula adunca (Wallr.) Lév. 1851 var. adunca
- Uncinula adunca var. regularis (R.Y. Zheng & G.Q. Chen) U. Braun 1982
- Uncinula adunca var. salicis-gracilistylae (Homma) U. Braun 1982
- Uncinula regularis R.Y. Zheng & G.Q. Chen 1977
- Uncinula salicis (DC.) G. Winter 1884
- Uncinula salicis (DC.) G. Winter 1884 f. salicis
- Uncinula salicis (DC.) G. Winter 1884 var. salicis
- Uncinula salicis-gracilistylae Homma 1930
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Grzyb mikroskopijny. Grzybnia rozwija się na obydwu powierzchniach liścia w postaci oddzielnych kolonii, czasami zlewających się z sobą i obejmujących całą powierzchnię liścia. Wygląda jak biały mączysty nalot i jest cienka lub średnio gruba. Zarodniki konidialne odrywają się pojedynczo. Są elipsoidalno-cylindryczne o rozmiarach 25–35 × 12,5–18 μm. Strzępka rostkowa krótka z płatowatym appressorium. Ciemnobrązowe klejstotecja wyrastają w grupkach lub w rozproszeniu. Mają średnicę około 95–170 μm i kształt nieregularnego wielokąta o zaokrąglonych narożach. Przyczepki bardzo liczne, wyrastające w strefie równikowej klejstotecjów. Liczba przyczepek wynosi (20–) 40–80 (–100), a ich długość 0,75–1,2 średnicy klejstotecjum. Są proste lub zakrzywione i powyginane. Mają średnicę 4–11 μm, są równo grube na całej długości, lub ich grubość nieznacznie rośnie ku wierzchołkowi. Są cienkościenne, hialinowe i bez przegród, czasami z jedną przegrodą u nasady. Mają gładką powierzchnię, czasami tylko szorstką nieco poniżej wierzchołka. W jednym klejstotecjum od 4 do 15 worków o rozmiarach 45–90 × 25–55 μm. W każdym worku powstaje 3–6 elipsoidalnych lub jajowatych askospor o rozmiarach 18–3.5 × 10–18 μm[4].
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Jest szeroko rozprzestrzeniony w całej Europie i niemal całej Azji (od Iranu do Azji Środkowej, Syberii, Chin, Korei, Indii, Pakistanu, Mongolii, na Dalekim Wschodzie ZSRR, Japonia). Występuje także w całej Ameryce Północnej[4]. W Polsce pospolity, w piśmiennictwie naukowym pod nazwą Uncinula adunca podano jego występowanie na licznych stanowiskach i na wielu gatunkach wierzb i topoli[5] .
Rozwija się na wielu gatunkach roślin w obrębie rodziny wierzbowatych (Salicaceae). Jego żywicielami są następujące rodzaje: Chosenia, Populus, Salix[4].
Szkodliwość[edytuj | edytuj kod]
Na wierzbach pasożytują dwa gatunki mączniakowców: Erysiphe adunca oraz Phyllactinia guttata. Rozróżnić je można mikroskopowo: Phyllactinia guttata ma przyczepki igiełkowate[6].
Obydwa powodują podobne objawy chorobowe: ogólne osłabienie rośliny, obumieranie liści i ich przedwczesne zrzucanie, zahamowanie rozwoju. Ponawiające się przez kolejne lata epidemie tej choroby znacznie osłabiają roślinę i czynią ją podatną na atak innych patogenów[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Index Fungorum [online] [dostęp 2020-12-07] (ang.).
- ↑ Karol Manka: Fitopatologia leśna. Warszawa: PWRiL, 2005. ISBN 83-09-01793-6.
- ↑ Species Fungorum. [dostęp 2016-10-26]. (ang.).
- ↑ a b c Mycobank. ''Erysiphe adunca'' [online] [dostęp 2016-10-26].
- ↑ Wiesław Mułenko, Tomasz Majewski, Małgorzata Ruszkiewicz-Michalska, A preliminary checklist of micromycetes in Poland. Wstępna lista grzybów mikroskopijnych Polski, Kraków: W. Szafer. Institute of Botany, PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-75-4
- ↑ a b Powdery Mildew. [dostęp 2016-10-26].