Eudocimus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eudocimus[1]
Wagler, 1832[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – ibis szkarłatny (E. ruber)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

pelikanowe

Podrząd

ibisowce

Rodzina

ibisy

Rodzaj

Eudocimus

Typ nomenklatoryczny

Scolopax rubra Linnaeus, 1758

Synonimy
Gatunki

zobacz opis w tekście

Zasięg występowania
Mapa występowania

      - ibis biały (Eudocimus albus)

      - ibis szkarłatny (Eudocimus ruber)

      - występowanie obu gatunków

Eudocimusrodzaj ptaków z rodziny ibisów (Threskiornithidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce[5].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 56–71 cm; masa ciała samic 593–901 g, samców 810–1261 g[5].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Eudocimus: gr. ευδοκιμος eudokimos „wspaniały”, od ευ eu „ładny, dobry”; δοκιμος dokimos „doskonały, szacowny”, od δεχομαι dekhomai „aprobować”[6].
  • Guara: tupí Guará „ptak”[6]. Gatunek typowy: Scolopax rubra Linnaeus, 1758.
  • Leucibis: gr. λευκος leukos „biały”; ιβις ibis, ιβιδος ibidos „ibis”[6]. Gatunek typowy: Scolopax alba Linnaeus, 1758.
  • Paribis: gr. παρα para „blisko”; rodzaj Ibis Lacépède, 1799[6]. Gatunek typowy: Scolopax rubra Linnaeus, 1758.

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[7]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Eudocimus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. J.G. Wagler. Neue Sippen und Gattungen der Säugthiere und Vögel. „Isis von Oken”. 1832, s. 1232, 1832. (niem.). 
  3. a b H.G.L. Reichenbach: Avium systema naturale. Das natürliche system der vögel mit hundert tafeln grösstentheils original-abbildungen der bis jetzt entdecken fast zwölfhundert typischen formen. Vorlaüfer einer iconographie der arten der vögel aller welttheile. Dresden und Leipzig: Expedition der vollständigsten naturgeschichte, 1850, s. xiv. (niem.).
  4. J.E.M. Le Maout: Histoire naturelle des oiseaux: suivant a classification de M. Isidore Geoffroy-Saint-Hilaire, avec l’indication de leurs moeurs et de leurs rapports avec les arts, le commerce et l'agriculture. Paris: L. Curmer, 1853. (fr.).
  5. a b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Ibises and Spoonbills (Threskiornithidae), version 1.0.. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.thresk1.01. [dostęp 2020-05-28]. (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  6. a b c d Etymologia za: The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
  7. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Threskiornithidae Poche, 1904 - ibisy - Ibises (Wersja: 2019-10-12). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-02-23].