Przejdź do zawartości

Johann Georg Wagler

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Johann Georg Wagler

Johann Georg Wagler (ur. 28 marca 1800 w Norymberdze, zm. 23 sierpnia 1832 w Monachium) – niemiecki herpetolog i ornitolog[1].

Wagler był asystentem Johanna Baptista von Spixa, a po jego śmierci (1826) został dyrektorem Muzeum Zoologicznego na Uniwersytecie w Monachium. Pracował nad bogatymi zbiorami sprowadzonymi z wypraw do Brazylii. Był autorem monografii papug Monographia Psittacorum (1832); w pozycji tej m.in. nadał nową nazwę naukową (Sittace Spixii[2]) odkrytej i opisanej przez Spixa[3] (1817) arze modrej.

Wagler zmarł na skutek infekcji po przypadkowej ranie postrzałowej.

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Serpentum Brasiliensium Species Novae (1824)
  • Herpetology of Brazil Society for the Study of Amphibians and Reptiles (reprint 1981), współautor Johann Baptist von Spix
  • Monographia Psittacorum Monaco (1832).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. P.L. Sclater, Wagler's Six ornithological memoirs from the 'Isis.', Londyn: Taylor & Francis, 1884 (ang.).
  2. J.G. Wagler, Monographia Psittacorum, „Abhandlungen der Mathematisch-Physikalischen Klasse der Königlich Bayerischen Akademie der Wissenschaften”, t. 1, Monachium 1832, s. 675 (łac.).
  3. Richard Ellis, No Turning Back: The Life and Death of Animal Species, New York: Harper Perennial, 2004, ISBN 0-06-055804-0.