Eugeniusz Barczyński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eugeniusz Barczyński
Data i miejsce urodzenia

27 listopada 1936
Kurówek

Zawód, zajęcie

działacz partyjny i państwowy

Alma Mater

Wyższa Szkoła Partyjna KPZR

Stanowisko

przewodniczący Prezydium WRN w Legnicy (1984–1990)

Partia

PZPR

Eugeniusz Barczyński (ur. 27 listopada 1936 w Kurówku[1]) – polski działacz partyjny i państwowy, były I sekretarz KP PZPR w Sycowie i Jaworze, w latach 1984–1990 przewodniczący Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Legnicy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Antoniego i Marii. W 1956 wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Działał w Komitecie Powiatowym w Sycowie kolejno jako instruktor, kierownik Powiatowego Ośrodka Propagandy Partyjnej, sekretarz i od 1966 do 1971 I sekretarz. W latach 1971–1974 kształcił się w Wyższej Szkole Partyjnej KPZR, następnie do maja 1975 był I sekretarzem Komitetu Powiatowego w Jaworze. Od 1975 kierował Wojewódzkim Ośrodkiem Kształcenia Ideologicznego Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Legnicy, następnie od 1979 do 1984 (z przerwą) Wojewódzką Komisją Kontroli Partyjnej. Przez krótki czas pozostawał też członkiem egzekutywy (1979–1981) oraz sekretarzem KW PZPR (1980–1981)[1][2]. Zasiadał w Wojewódzkiej Radzie Narodowej w Legnicy, ok. roku 1984 objął fotel przewodniczącego jej Prezydium[3]. Zajmował to stanowisko do 1990. Był także przewodniczącym Wojewódzkiej Rady Przyjaciół Harcerstwa[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2021-06-24].
  2. Eugeniusz Barczyński. sycow.wiki. [dostęp 2021-06-25].
  3. Central Intelligence Agency: Directory of Officials of the Polish People's Republic – A Reference Aid. Uniwersytet Michigan, 1989, s. 66.
  4. Sentymentalne spotkanie dawnych harcerzy Chorągwi Legnickiej. legnica.eu, 2 maja 2012. [dostęp 2021-06-25].