Eugeniusz Lenik
 major
| |
| Data i miejsce urodzenia |
10 sierpnia 1879 |
|---|---|
| Data śmierci |
? |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne |
|
| Główne wojny i bitwy | |
.png){kind=small}
Eugeniusz Lenik (ur. 10 sierpnia 1879 we Lwowie, zm. ?) – polski prawnik, sędzia, major Wojska Polskiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 10 sierpnia 1879 we Lwowie. W 1898 zdał egzamin dojrzałości w C. K. Gimnazjum Wyższym w Nowym Sączu[1]. Ukończył studia prawnicze. Przed 1914 pracował jako sędzia w Rzeszowie[2].
Został oficerem c. i k. armii. Był chorążym rezerwy, po czym w styczniu 1909 mianowany porucznikiem rezerwy w 1 pułku artylerii polnej[3]. Po wybuchu I wojny światowej od sierpnia 1914 służył w polu w szeregach Armii Cesarstwa Niemieckiego, w tym od maja 1915 w sztabie dywizji bawarskiej, a następnie w 1915 przy 11 Armii Niemieckiej[2]. W 1916 był w stopniu nadporucznika artylerii[4].
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego i został przydzielony do Korpusu Sądowego. Został zweryfikowany w stopniu majora rezerwy w korpusie oficerów sądowych ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[5][6].
W 1934 roku, jako major pospolitego ruszenia Korpusu Sądowego, pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Grudziądz[7].
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Bawarski Order z Mieczami (1915)[2].
- Saski Medal Zasługi (1915)[2].
- Najwyższe uznanie za waleczne zachowanie się wobec nieprzyjaciela (1916)[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Sprawozdanie 1898 ↓, s. 57.
- ↑ a b c d Kronika. Wiadomości osobiste. „Głos Rzeszowski”, s. 4, Nr 1 z 25 grudnia 1915.
- ↑ Awans styczniowy w c. i k. armii. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 6 z 10 stycznia 1909.
- ↑ a b Kronika. Wiadomości osobiste. „Głos Rzeszowski”, s. 4, Nr 17 z 16 kwietnia 1916.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1094.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 989.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 295.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum Wyższego w Nowym Sączu za rok szkolny 1898. Nowy Sącz: 1898, s. 57.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Warszawa: Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
- Majorowie audytorzy II Rzeczypospolitej
- Ludzie urodzeni we Lwowie
- Ludzie związani z Nowym Sączem
- Ludzie związani z Rzeszowem
- Polacy – oficerowie armii austro-węgierskiej
- Polacy – oficerowie armii Cesarstwa Niemieckiego
- Polacy – żołnierze Armii Cesarstwa Niemieckiego w I wojnie światowej
- Sędziowie galicyjscy
- Urodzeni w 1879
- Zmarli w XX wieku