Eugeniusz Waniek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Lajsikonik (dyskusja | edycje) o 11:19, 22 kwi 2009. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

Eugeniusz Waniek (ur. 28 października 1906 w Ustrzykach Dolnych, zm. 19 kwietnia 2009 w Krakowie[1]) - polski malarz.

Dzieciństwo i młodość spędził w Ustrzykach Dolnych. Studiował (od 1926) w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, w pracowniach w pracowniach Władysława Jarockiego, Teodora Axentowicza, Fryderyka Pautscha i Karola Frycza. Należał do grupy formistów polskich. W trakcie studiów związał się z Grupą Krakowską, z którą wystawiał w 1934 r. w Krzemieńcu, (jest ostatnim żyjącym członkiem tej grupy, którą opuścił z końcem 1934). Wówczas jego prace wysoko oceniał teoretyk sztuki i malarz Leon Chwistek. W drugiej połowie lat trzydziestych XX w. zajmował się wykonywaniem polichromii i dekoracją wnętrz. Po wybuchu II wojny światowej wstąpił do Armii Krajowej, w której działał do końca wojny pod pseudonimem Baśka. Rysował wywózkę ludności polskiej do Kazachstanu, dokumentował zabudowę, portretował mieszkańców: Polaków, Żydów, Ukraińców.

Od 1946 był pedagogiem Liceum Sztuk Plastycznych w Krakowie, a w latach 1950-1977 wykładowcą w Akademii Sztuk Pięknych na Wydziale Malarstwa i Grafiki, był honorowym profesorem tej uczelni.

Miał kilkadziesiąt wystaw w Polsce i za granicą. Jego prace znajdują się m.in. w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie, Muzeum Narodowego w Warszawie, Muzeum Narodowego w Poznaniu, Muzeum Sztuki w Łodzi, Biblioteki Narodowej w Warszawie. Mieszkał w Krakowie.

Jego dzieła są wykonane zarówno w stylu racjonalistycznym i kubistycznym. Odznaczony jest Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, medalem Gloria Artis i Cracovia Merenti. Jest honorowym obywatelem Ustrzyk Dolnych.

Jest razem z fotograficzką Agatą Koszczan współtwórcą wystawy Mój Kraków.

Bibliografia

  • Gazeta bieszczadzka, wydanie archiwalne.

Linki zewnętrzne