Eurycyde
Eurycyde | |||
Schiödte, 1857 | |||
Okres istnienia: tyton–dziś | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Nadrodzina | |||
Rodzina | |||
Rodzaj |
Eurydyce | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Zetes hispidus Krøyer, 1844 | |||
Synonimy | |||
|
Eurycyde – rodzaj kikutnic z rzędu Pantopoda i rodziny Ascorhynchidae.
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Kikutnice te charakteryzują się gruszkowatym ryjkiem umieszczonym po brzusznej stronie szypułkowatego, walcowatego przedłużenia części głowowej. Szczękoczułki (chelifory) zbudowane są z dwuczłonowego, chudego, zaopatrzonego w długie kolce grzbietowe trzonka oraz drobnych, szczątkowo wykształconych szczypiec. Nogogłaszczki buduje dziewięć członów. Dziesięcioczłonowe owigery wyposażone są w silnie zaznaczony strigilis z licznymi, ząbkowanymi kolcami i pazurkiem końcowym. Cefalosoma po grzbietowej stronie ma umiarkowanej wysokości wzgórek oczny. Wyrostki boczne oddalone są od siebie na odległości mniejsze niż ich średnica. Każdy ma smukły guzek w części odsiebno-grzbietowej, a czasem także guzek w części odsiebno-bocznej. Segmenty tułowia mają uwydatnione krawędzie tylne. Długość odwłoka jest przeciętna. Na jego grzbietowej stronie znajduje się pólko przysadzistych kolców. Odnóża kroczne wyposażone są w długie, rurkowate kolce, niekiedy po bokach porośnięte drobnymi szczecinkami. Ósmy człon odnóży pozbawiony jest piętki, a na ostatnim nie występują pazurki dodatkowe[1].
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Takson ten wprowadzony został w 1857 roku przez Jørgena M.C. Schiødte[2]. Do rodzaju tego zalicza się 25 opisanych gatunków[3]:
- Eurycyde acanthopus Stock, 1979
- Eurycyde antarctica Child, 1987
- Eurycyde arctica Child, 1995
- Eurycyde bamberi de Leon-Espinosa & de Leon-Gonzalez, 2015
- Eurycyde clitellaria Stock, 1955
- Eurycyde curvata Child, 1979
- Eurycyde depressa Child, 1995
- Eurycyde diacantha Stock, 1990
- Eurycyde flagella Nakamura & Chullasorn, 2000
- †Eurycyde golem Sabroux et al., 2019
- Eurycyde gorda Child, 1979
- Eurycyde hispida (Krøyer, 1844)
- Eurycyde kaiouti Sabroux, 2022
- Eurycyde longioculata Muller, 1990
- Eurycyde longisetosa Hilton, 1942
- Eurycyde muricata Child, 1995
- Eurycyde platyspina Stock, 1992
- Eurycyde raphiaster Loman, 1912
- Eurycyde sertula Child, 1991
- Eurycyde setosa Child, 1988
- Eurycyde spinosa Hilton, 1916
- Eurycyde unispina Stock, 1986
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Romain Sabroux, Denis Audo, Sylvain Charbonnier, Laure Corbari, Alexandre Hassanin. 150-million-year-old sea spiders (Pycnogonida: Pantopoda) of Solnhofen. „Journal of Systematic Palaeontology”. 17 (5), s. 1-12, 2019. DOI: 10.1080/14772019.2019.1571534.
- ↑ J. Schiödte. Naturwissenschaftlicher Beitrag zu einer Beschreibung von Grönland. „Naturhistoriske Bidrag til en Beskrivelse af Grönland”, 1857.
- ↑ Roger N. Bamber, Aliya El Nagar, Claudia P. Arango: Eurycyde Schiödte, 1857. [w:] PycnoBase. World Pycnogonida Database [on-line]. [dostęp 2023-11-09].