Ewa Frączek

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Ewa Frączek (właściwie: Ewa Frączek-Biłat, ur. 24 sierpnia 1984 w Lublinie) – polska poetka, eseistka, absolwentka filozofii i historii[1] na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej, Studium Literacko-Artystycznego na Uniwersytecie Jagiellońskim i Polskiej Szkoły Reportażu.

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Laureatka m.in. I nagrody w XI Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim im. Marii Komarnickiej w 2013[2], nagrodzona w Ogólnopolskim Konkursie im. Dionizego Maliszewskiego w Ostrołęce (m.in. II nagroda w XXII edycji, w 2014[3]), w konkursie o Złotą Wieżę Piastowską (II nagroda w 2015[4]), w Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim „O liść konwalii” im. Zbigniewa Herberta (II nagroda w 2015, I nagroda w 2017), w konkursie Wielki Iluminator odbywającego się w ramach festiwalu Fala Poprzeczna w Gdańsku (III nagroda w 2016[5], II nagroda w 2017[6]), w Ogólnopolskim Turnieju Poetyckim "Autoportret jesienny" w Krotoszynie (I nagroda w 2018[7].

Regularnie publikowała eseje i poezję m.in. w Kwartalniku Literacko-Artystycznym "Szafa" (w czasie ukazywania się periodyku) i (głównie poezję) w Babińcu Literackim. Sporadycznie publikuje w innych periodykach (eleWator, Bliza, Czas Kultury, Autograf, Odra)

Autorka czterech książek poetyckich, z których dwie wydane zostały jako nagrody w ogólnopolskich konkursach poetyckich: Reorientacja (wydana przez Stowarzyszenie Żywych Poetów w 2017 jako wynik konkursu o Złoty Syfon im. Scherfera[8]; pozycja nominowana była też do nagrody im. Klemensa Janickiego w Poznaniu[9]) oraz Niedoskonałości (nagroda w konkursie Nowy Dokument Tekstowy przyznana przez Instytut Literatury w 2019[10]; książka otrzymała też nominację w 7. Konkursie Poetyckim Fundacji Duży Format w kategorii "Po debiucie"[11]).

Prowadzi warsztaty dla kobiet osadzonych w Areszcie Śledczym Warszawa-Grochów z ramienia Fundacji "Dom Kultury"; w ramach tej współpracy była redaktorką naczelną 6. numeru czasopisma dla osadzonych "W Kratkę"[12].

Publikacje książkowe[edytuj | edytuj kod]

  • Podsłuchiwałam, Wyd. Bramasole, Warszawa 2011
  • Reorientacja, Stowarzyszenie Żywych Poetów/Zeszyty Poetyckie, Brzeg-Gniezno 2017[13]
  • Niedoskonałości, Instytut Literatury, Kraków 2019
  • Jedyna taka rzeczywistość, Wydawnictwo Convivo, Warszawa 2023

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Ewa Frączek | Nowy Napis [online], nowynapis.eu [dostęp 2023-08-22] (pol.).
  2. ↑ Kozienicki Dom Kultury im. Bogusława Klimczuka [online], www.dkkozienice.pl [dostęp 2023-08-22].
  3. ↑ Nagrody i wyróżnienia - Podyplomowe Studia Literacko-Artystyczne (Szkoła Pisarzy) Uniwersytetu Jagiellońskiego [online], www.sla.polonistyka.uj.edu.pl [dostęp 2023-08-22].
  4. ↑ Salon Literacki, Salon Literacki: Wyniki XV Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego „O Złotą Wieżę Piastowską” [online], Salon Literacki [dostęp 2023-08-22] (pol.).
  5. ↑ Salon Literacki, Salon Literacki: Wyniki Konkursu Poetyckiego Wielki Iluminator [online], Salon Literacki, 23 października 2016 [dostęp 2023-08-22] (pol.).
  6. ↑ Nominowani w konkursie Wielki Iluminator 2017 [online], Fala Poprzeczna [dostęp 2023-08-22] (pol.).
  7. ↑ CONCEPT Intermedia www.sam3.pl, 27. OTP Autoportret Jesienny Krotoszyn 2018 [online], Krotoszyński Ośrodek Kultury [dostęp 2023-08-22] (pol.).
  8. ↑ REORIENTACJA [online], zywipoeci [dostęp 2023-08-22] (pol.).
  9. ↑ Joanna Przygońska, Poznań Poetów: Ewa Frączek - nominacja do nagrody im. K. Janickiego [online], ZamekCzyta.pl, 25 maja 2017 [dostęp 2023-08-22] (pol.).
  10. ↑ Ewa Frączek, laureatka konkursu „Nowy Dokument Tekstowy”. [dostęp 2023-08-22].
  11. ↑ Rafał T. Czachorowski, 20. NOMINOWANYCH, 2. ZWYCIĘŻCZYNIE W 7. KONKURSIE POETYCKIM FUNDACJI DUŻY FORMAT [online], fundacjadf.pl [dostęp 2023-10-22].
  12. ↑ wojtek, W Kratkę 6. [online], Fundacja Dom Kultury - Sztuka nie ocenia., 21 kwietnia 2022 [dostęp 2023-08-22] (pol.).
  13. ↑ Katalog Biblioteki Narodowej w Warszawie
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ewa_Frączek&oldid=73351702”