Przejdź do zawartości

Ewa Juszko-Pałubska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ewa Juszko-Pałubska
Data i miejsce urodzenia

9 kwietnia 1948
Szczecin

Data i miejsce śmierci

16 lipca 2018
Piotrków Trybunalski

Alma Mater

Uniwersytet Łódzki

Stanowisko

adwokat

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Wolności i Solidarności

Ewa Jolanta Juszko-Pałubska (ur. 9 kwietnia 1948 w Szczecinie, zm. 16 lipca 2018 w Piotrkowie Trybunalskim)[1][2] – polska adwokat, w latach 80. obrońca w procesach działaczy podziemnej „Solidarności”.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Córka Jana i Krystyny[1]. Ukończyła studia prawnicze na Wydziale Prawa Uniwersytetu Łódzkiego. Uzyskała uprawnienia adwokackie. Od końca lat 70. była członkiem zespołu adwokackiego w Piotrkowie Trybunalskim. W okresie stanu wojennego była obrońcą w procesach przeciwko działaczom zdelegalizowanego NSZZ „Solidarność”. W 1985 została skazana na pięć lat pozbawienia wolności za płatną protekcję, a rok potem karę zamieniono na cztery lata więzienia[3]. Do 1992 była pozbawiona prawa wykonywania zawodu adwokata. Powróciła do niego w 1993 (w tym roku została ułaskawiona przez prezydenta Lecha Wałęsę)[2].

W 2009 została odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[4], a w 2016 Krzyżem Wolności i Solidarności[5].

Zmarła 16 lipca 2018. Została pochowana 19 lipca 2018 na Starym Cmentarzu Rzymskokatolickim w Piotrkowie Trybunalskim[6].

Była matką Michała Pałubskiego[7].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]