Ewa Piasek
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
179 cm | ||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Ewa Piasek (ur. 9 marca 1961 w Warszawie[1]) – polska lekkoatletka, biegaczka i wieloboistka, halowa mistrzyni Polski, reprezentantka Polski.
Kariera sportowa
[edytuj | edytuj kod]Była zawodniczką Skry Warszawa i WKS Ciechanów.
Na mistrzostwach Polski seniorek na otwartym stadionie zdobyła cztery medale: dwa srebrne w sztafecie 4 x 400 metrów w 1980 i 1981, srebrny w biegu na 400 m w 1983 i brązowy w sztafecie 4 x 100 m w 1982[2]. W 1983 została halową mistrzynią Polski seniorek w biegu na 400 m[3].
Reprezentowała Polskę na mistrzostwach Europy juniorów w 1979, zajmując 12. miejsce w pięcioboju[4] oraz w finale A Pucharu Europy w 1983 (7 miejsce w sztafecie 4 x 400 m, z wynikiem 3:32,60)[5].
Rekordy życiowe[6]:
- 200 m – 24.13 (17.06.1983)
- 400 m – 53.28 (23.07.1983)
- 400 m ppł – 59.21 (28.06.1986)
- skok w dal – 6.07 (21.06.1979)
- siedmiobój – 5194 (15.06.1980)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki 1919-1994, wyd. Warszawa 1994, s. 251
- ↑ Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1922-2011. Konkurencje kobiece, wyd. Bydgoszcz 2011, s. 425
- ↑ Daniel Grinberg i inni Historia polskiej lekkoatletyki halowej 1924-2014, wyd. Warszawa-Sopot 2014, s. 442
- ↑ World Junior Athletics History: EJC 1979. [dostęp 2013-10-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-20)].
- ↑ Francisco Ascorbe, Félix Capilla, José Luis Hernández History of the European Cup. Statistics handbook, wyd. Malaga 2006, s. 514
- ↑ Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki 1919-1994, wyd. Warszawa 1994, s. 174, 178, 195, 201, 213
|
