ext3

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

ext3 (ang. Third Extended File System) – system plików oparty na systemie ext2. Jest to domyślny system plików w większości dystrybucji systemu Linux opartych na jądrze od 2.4 do 2.6.

Księgowanie[edytuj | edytuj kod]

System plików ext3 jest rozszerzeniem ext2 i różni się od niego dodanym mechanizmem księgowania – dokładnego zapisu zmian na dysku, który w razie awarii systemu umożliwia szybsze przywrócenie spójności systemu plików niż w przypadku ext2. Poza mechanizmem księgowania system plików ext3 różni się od ext2 brakiem możliwości odzyskania skasowanych plików.

W odróżnieniu od większości innych systemów z księgowaniem, system ext3 daje do wyboru trzy tryby księgowania:

  • w trybie najbezpieczniejszym księgowane są zarówno metadane, jak i zwykłe dane;
  • w trybie domyślnym księgowane są tylko metadane;
  • istnieje jeszcze jeden tryb, w którym również księgowane są tylko metadane, ale jest mniej bezpieczny, ponieważ pozwala na modyfikację danych objętych metadanymi niezapisanymi jeszcze na dysk.

Konwersja[edytuj | edytuj kod]

System plików ext2 może być w prosty sposób przekształcony do systemu ext3 i odwrotnie. Konwersja systemu plików z ext2 do ext3 polega na dodaniu pliku dziennika. Z tego względu nie jest konieczne tworzenie kopii zapasowej konwertowanych partycji. Konwersję w dowolną stronę można przeprowadzić bezpośrednio po prawidłowym odmontowaniu systemu plików, np. dla pierwszej partycji pierwszego dysku:

  • z ext2 na ext3

poleceniem:

tune2fs -j /dev/hda1

i zmieniając odpowiadający jej wpis w pliku fstab z ext2 na ext3

  • z ext3 na ext2

zmieniając odpowiadający jej wpis w pliku fstab z ext3 na ext2

i poleceniami:

tune2fs -O ^has_journal /dev/hda1
e2fsck /dev/hda1

System plików ext3 jest w pełni kompatybilny wstecz. Mogą z niego korzystać programy napisane dla ext2 (np. program rozruchowy GRUB).

Limity[edytuj | edytuj kod]

Wielkość bloku Maksymalna wielkość pliku Maksymalna wielkość partycji
1 KiB 16 GiB 2 TiB
2 KiB 256 GiB 8 TiB
4 KiB 2 TiB 16 TiB
8 KiB 2 TiB 32 TiB

Innym ważnym ograniczeniem jest maksymalna liczba podkatalogów w jednym katalogu, których może być 31998.

Zalety[edytuj | edytuj kod]

  • Prosta implementacja
  • Znikoma fragmentacja plików
  • Małe obciążenie procesora w porównaniu z ReiserFS i XFS
  • Kompatybilność z ext2.

Wady[edytuj | edytuj kod]

  • Ze względu na zerowanie wskaźników do węzłów usuniętych plików, w systemie ext3 jest bardzo utrudnione odzyskanie skasowanych plików (w przeciwieństwie do ext2).
  • Zmiana wielkości partycji bez utraty danych możliwa jedynie po odmontowaniu i zamianie na ext2 – zmianę wielkości pracującej partycji umożliwia ReiserFS.
  • Dla danych dostępna niepełna powierzchnia dysku.
  • Ograniczona wielkość partycji do 32 TiB – pół miliona razy większą wielkość partycji (do 16 EiB) zapewnia XFS.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]