Przejdź do zawartości

Fabian Szczerbicki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fabian Szczerbicki
Data i miejsce urodzenia

5 maja 1888
Wilno

Data i miejsce śmierci

1939
?

Stopień instruktorski

harcmistrz

Komendant Okręgu Harcerskiego w Brześciu
Okres sprawowania

od 1919
do 1926

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Data urodzenia

5 maja 1888

Data śmierci

1939

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

Fabian Szczerbicki (ur. 5 maja 1888 w Wilnie, zm. w 1939) – ksiądz, kanonik, komendant Okręgu Harcerskiego w Brześciu, katecheta gimnazjum w Brześciu, a potem w Pińsku.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był synem Józefa i Teofili z Rodzewicz-Bielewiczów[1]. Ukończył szkołę realną i seminarium duchowne w Wilnie. W 1911 r. został przeniesiony z Choroszczy, gdzie zaczynał pracę księdza, do Brześcia. Działał w tajnych organizacjach niepodległościowych. W okresie 1918–1919 współpracował z grupą gen. Listowskiego. W czasie wojny polsko-bolszewickiej pracował w komitecie werbunkowym do armii ochotniczej.

Kanonik kapituły pińskiej i prefekt tamtejszego gimnazjum. Katecheta w gimnazjum w Brześciu, potem w Pińsku.

Harcerstwo

[edytuj | edytuj kod]

Szczerbicki przybył z Brześcia do Bielska w 1919 r. i rozpoczął organizowanie drużyny skautowo-harcerskiej w Gimnazjum i Liceum im. Tadeusza Kościuszki. W latach 1919–1926 był komendantem chorągwi harcerskiej i komendantem Harcerskiego Okręgu Brzeskiego.

Aresztowany po 17 września 1939 r., zmarł w wagonie transportu jadącym na Wschód[2].

Członkostwo w organizacjach

[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 717.
  2. Historia w zwierciadle fotografii. „Echa Polesia Kwartalnik Zjednoczenia Społecznego „Związek Polaków na Białorusi””. 4 (28), s. 49, 2010. 
  3. Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 37.