Fabula rasa
| ||
| Autor | Edward Stachura | |
| Typ utworu | szkic literacki | |
| Wydanie oryginalne | ||
| Miejsce wydania | Olsztyn | |
| Język | polski | |
| Data wydania | 1979 | |
| Wydawca | Pojezierze | |
Fabula rasa: (rzecz o egoizmie) – szkic literacki Edwarda Stachury wydany w 1979 w Olsztynie przez wydawnictwo „Pojezierze”.
Fabula rasa zredagowana została w latach 1978–1979, podczas rozwoju choroby psychicznej poety, kiedy występowały u niego symptomy maniakalne[1]. Notatki do książki autor pisał od 1966[2]. Dzieło to powstało przed tragicznym wypadkiem, który był wynikiem pierwszej próby samobójczej, gdy Stachura stracił cztery palce prawej ręki.
Analiza utworu wskazuje na występowanie u autora stanu manii. Narrator stawia się w pozycji nauczyciela z omniscjencją, który jest w stanie w patetyczny sposób odpowiadać nawet na najbardziej skomplikowane pytania (np. jak powstał świat?). Elementy te dają wrażenie urojenia wielkościowego. Odpowiedzi dawane przez narratora są pokrętne, zagmatwane i mają luźną konstrukcję logiczną, miejscami przypominają schizofazję, czyli tzw. sałatę słowną[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Edward Stachura Fabula rasa, Czytelnik, Warszawa 1979, ISBN 83-07-03089-7
- Marian Buchowski: Edward Stachura – biografia i legenda. Opole: Kamerton, 1993. ISBN 83-85971-00-9. OCLC 838715170.
- Konrad Banicki "Fabula rasa", czyli narodziny, życie i śmierć (?) człowieka-nikt
- Andrzej Falkiewicz: Nie-ja Edwarda Stachury. Wrocław: Wydawnictwo A, 1995. ISBN 83-900598-4-3. OCLC 177353400.