Filip Lubelski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Filip Lubelski
Data i miejsce urodzenia

1788
Zamość

Data i miejsce śmierci

17 lutego 1879
Warszawa

Zawód, zajęcie

lekarz wojskowy

Grób Filipa Lubelskiego na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej Warszawie

Filip Lubelski (ur. 1788 w Zamościu, zm. 17 lutego 1879 w Warszawie) – polski lekarz wojskowy w czasie wojen napoleońskich, powstaniec listopadowy.

Studiował medycynę na Uniwersytecie Wiedeńskim, tytuł doktora medycyny otrzymał w 1811 roku[1]. Od 1815 do 1840 prowadził w Płocku praktykę lekarską. W 1831 założył szpital polowy, w którym leczono rannych żołnierzy polskich i jeńców rosyjskich, a także chorych na cholerę[2][3]. Podczas powstania listopadowego w randze sztabslekarza. Kawaler orderu francuskiej Legii Honorowej i orderu Virtuti Militari, odznaczony medalem św. Heleny. Biogram Filipa Lubelskiego został opublikowany w Biuletynie Żydowskiego Instytutu Historycznego[4].

Pochowany jest na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej w Warszawie (kwatera 26, rząd 6)[5][6].

Miał syna Wilhelma[7], także lekarza, z którym prowadził praktykę lekarską w Warszawie[4]; Wilhelm miał córkę[8]. Jego wnukami byli Alfred Lubelski i Mieczysław Lubelski[9]. Był ożeniony z Wilhelminą Frankenstein z Płocka[10].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Louis Falstein: The Martyrdom of Jewish Physicians in Poland. Exposition Press, 1964 s. 41 [1]
  2. Janusz Szczepański: Społeczność żydowska Mazowsza w XIX-XX wieku. Wyższa Szkoła Humanistyczna im. Aleksandra Gieysztora, 2005 ISBN 83-89709-17-1 s. 119
  3. Jan Przedpełski, Żydzi płoccy: dzieje i martyrologia, 1939-1945, Jerzy Tomaszewski, Płock: Fraza, 1993, s. 5, ISBN 83-900609-1-4, OCLC 834068326.
  4. a b E. Stocki. Dr med. i chir. Filip Lubelski (1787-1879) (sylwetka biograficzna). „Biuletyn Żydowskiego Instytutu Historycznego”, s. 89-92, 1958. Warszawa. [dostęp 2017-04-12]. (pol.). 
  5. Grób Filipa Lubelskiego w bazie danych Cmentarza Żydowskiego przy ul. Okopowej w Warszawie
  6. Cmentarze m. st. Warszawy. Cmentarze żydowskie. Warszawa: Rokart, 2003. ISBN 83-916419-3-7.
  7. Nekrolog. „Izraelita”. 26 (13), s. 128, 15 marca 1891. Warszawa. [dostęp 2017-04-12]. (pol.). 
  8. Nekrologia. Ś.p. Wilhelm Lubelski. „Kurjer Codzienny”. 27 (83), 12 marca 1891. Warszawa. [dostęp 2017-04-12]. (pol.). [dodatek poranny do numeru 83-go "Kurjera Codziennego", ostatnia strona]
  9. Ś. p. Alfred Lubelski. „Kurjer Warszawski”. 103 (13), s. 2, 13 stycznia 1923. Warszawa. [dostęp 2017-04-12]. (pol.). (dodatek poranny)
  10. Teodor Jeske-Choiński: Neofici polscy : materyały historyczne. 1904, s. 206. [dostęp 2017-04-18]. (pol.).