Finn Thorsager

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Finn Thorsager
2 zwycięstwa
Ilustracja
major major
Data urodzenia

20 maja 1916

Data śmierci

29 sierpnia 2000

Przebieg służby
Siły zbrojne

Norweskie Siły Powietrzne
RAF

Jednostki

No.331 Squadron RAF
No.332 Squadron RAF

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Medal św. Olafa z gałązką dębową Krzyż Wybitnej Służby Lotniczej (Wielka Brytania)

Finn Thorsager (ur. 20 maja 1916, zm. 29 sierpnia 2000) – norweski pilot myśliwski okresu II wojny światowej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Od dzieciństwa interesował się lotnictwem. W 1925, wsiadł do wodnosamolotu N-25 Roalda Amundsena po jego wodowaniu w Oslofjordzie. W 1936 wstąpił do Szkoły Wojsk Lotniczych w Kjeller. O świcie 9 kwietnia 1940, w dniu inwazji niemieckiej na Norwegię, lecąc dwupłatowcem Gloster Gladiator zestrzelił Heinkla He 111[1]. Najprawdopodobniej było to pierwsze norweskie zwycięstwo II wojny światowej[2][3]. Podczas okupacji niemieckiej uciekł przez neutralną Szwecję, Moskwę, Władywostok, Jokohamę i Kalifornię aby dołączyć do Little Norway (ośrodek szkoleniowy dla norweskich pilotów) w Kanadzie[1]. Na początku ze względu na doświadczenie otrzymał przydział jako instruktor, w sierpniu 1941 został przeniesiony do 331 dywizjonu RAF, następnie otrzymał przydział do 332 dywizjonu. 18 marca 1942 awansowany do stopnia kapitana objął dowództwo nad eskadrą A[1]. 19 sierpnia 1942, podczas rajdu na Dieppe uszkodził 3 Focke-Wulfy Fw 190[1]. 22 lutego 1943 został dowódcą dywizjonu a 16 kwietnia strącił Fw 190. 15 września otrzymał Krzyż Wybitnej Służby Lotniczej. Pod koniec 1943 roku przeniesiony do lotnictwa transportowego gdzie służył do końca wojny. Po wojnie pracował jako pilot cywilny w liniach lotniczych DNL (Det Norske Luftfartsrederi), później w Scandinavian Airlines System. W 1976 przeszedł na emeryturę.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Norwegian biplane fighter pilots - Finn Thorsager [online], kund.dalnet.se [dostęp 2024-04-23].
  2. Håkans Flygsida - The Gloster Gladiator in the Norwegian Army Air Service (Haerens Flygevåpen) [online], kund.dalnet.se [dostęp 2024-04-23].
  3. W/g innych źródeł był to Ju 52 strącony wspólnie z por. Ralfem Tradinem
  4. Krigskorset og St. Olavsmedaljen med ekegren. Oslo: Grøndahl Dreyer, 1995, s. 200. ISBN 82-504-2190-6.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]