Fiołek labradorski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fiołek labradorski
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

malpigiowce

Rodzina

fiołkowate

Rodzaj

fiołek

Gatunek

fiołek labradorski

Nazwa systematyczna
Viola labradorica Schrank
Denkschr. Königl.-Baier. Bot. Ges. Regensburg 1(2):12. 1818
Synonimy
  • Viola conspersa Rchb.
Kwiat

Fiołek labradorski (Viola labradorica Schrank) – gatunek rośliny z rodziny fiołkowatych. Pochodzi z Ameryki Północnej, gdzie występuje od Florydy aż po daleką północ, rośnie również na Grenlandii[3]. Jest uprawiany w wielu krajach jako roślina ozdobna.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Tworzy niskie kępy o wysokości do 7 cm. Pod ziemią posiada częściowo zdrewniałe kłącze otoczone zeschłymi przylistkami.
Liście
Odziomkowe oraz łodygowe. Wszystkie są sercowate lub okrągłe i lekko piłkowane, na górnej stronie lekko owłosione krótkimi, sztywnymi włoskami[4]. Zarówno liście, jak i ich ogonki i łodyga są zwykle fioletowo nabiegłe[5].
Kwiaty
Nieduże o fioletowej barwie, u kultywarów mogą być w różnych odcieniach niebieskiego koloru, a np. `Purpurea` ma kwiaty różowe. Dolny płatek zakończony jest krótką, 3-mm długości ostrogą o barwie od białej do różowej[4].
Owoc
Torebka zawierająca liczne, czarne i lśniące nasiona.

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Bylina, hemikryptofit. Pokrywa się kwiatami od kwietnia do czerwca. Kwiaty zapylane są przez owady, nasiona zawierają elajosom i rozsiewane są głównie przez mrówki. W uprawie ogrodowej jest jednak rośliną krótkowieczną i należy go co jakiś czas odnawiać[4].

Zastosowanie i uprawa[edytuj | edytuj kod]

Nadaje się na rabaty i otoczki rabat. Dobrze komponuje się z roślinami skalnymi i bylinami o srebrzystych liściach. Preferuje stanowiska zacienione. Nie ma wymagań co do gleby, dobrze rośnie zarówno na lekkich, przepuszczalnych i suchych glebach jak i na glebach podmokłych[4]. Rozrasta się poprzez kłącza i jest rośliną dość ekspansywną[5]. Podobnie, jak i inne fiołki rozmnaża się go przez nasiona, które dość dobrze zachowują cechy rośliny rodzicielskiej[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-11-30] (ang.).
  3. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-01-10].
  4. a b c d Biologia U.W. Świat kwiatów. [dostęp 2010-01-23].
  5. a b c Lance Hattat: 1000 roślin ogrodowych od A do Z. 1998. ISBN 978-1-4054-7958-5.