Fiołek wapieniolubny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fiołek wapieniolubny
Ilustracja
Morfologia gatunku
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

malpigiowce

Rodzina

fiołkowate

Rodzaj

fiołek

Gatunek

fiołek wapieniolubny

Nazwa systematyczna
Viola calcarata L.
Sp. Pl.: 935 (1753)[3]
Synonimy
  • Mnemion calcaratum (L.) Spach
  • Viola alpina Salisb.
  • Viola apennina N.Terracc.
  • Viola decumbens Moench
  • Viola gracilis Biv.
  • Viola macrantha A.Huet ex Nyman
  • Viola madonia C.Presl ex Rchb.
  • Viola minae Strobl
  • Viola pallidiflora A.Huet ex Nyman[3]

Fiołek wapieniolubny (Viola calcarata L.) – gatunek roślin z rodziny fiołkowatych (Violaceae). Występuje naturalnie w południowo-wschodniej Francji, południowych Niemczech, Szwajcarii, północnych Włoszech, Austrii, Chorwacji, Serbii, Albanii oraz Grecji[3][4].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Kwiat
Pokrój
Bylina dorastająca do 3–10 cm wysokości. Łodyga jest krótka i wyprostowana[5]. Roślina tworzy kłącza[4].
Liście
Blaszka liściowa ma owalny lub lancetowaty kształt. Mierzy 1–4 cm długości (generalnie dłuższe niż szersze), jest karbowana na brzegu, z 1–5 zębami z każdej strony, ma zbiegającą po ogonku nasadę i tępy wierzchołek[4][5]. Ogonek liściowy jest nagi i ma 20 mm długości[4]. Przylistki są pierzaste, całobrzegie lub ząbkowane (do 4 zębów u nasady), osiągają 5–15 mm długości (maksymalnie do połowy długości liści)[4][5].
Kwiaty
Pojedyncze lub zebrane w parach, wyrastające z kątów pędów. Mają działki kielicha o owalnym kształcie[4]. Płatki ma średnicę 2–4 cm, płatki są odwrotnie jajowate i mają purpurową barwę (rzadziej żółtą, białą lub różnobarwną), płatek przedni z żółtymi żyłkami, wyposażony w obłą ostrogę o długości 8-15 mm[4][6].
Owoce
Torebki mierzące 5 mm długości, wyprostowane, gładkie, o jajowatym kształcie, z ostrym wierzchołkiem[4][5].
Gatunki podobne
Roślina może być mylona z fiołkiem senizyjskim (V. cenisia), który różni się bezzębnymi liśćmi i mniejszymi, zaokrąglonymi kwiatami[6].

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Rośnie na łąkach, pastwiskach i terenach skalistych. Występuje na wysokości od 1300 do 2400 m n.p.m.[4][5] Kwitnie od kwietnia do października[6].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-03-01] (ang.).
  3. a b c Viola calcarata L.. Plants of the World Online. [dostęp 2021-03-03]. (ang.).
  4. a b c d e f g h i Viola calcarata. Plantes & Botanique. [dostęp 2021-03-03]. (fr.).
  5. a b c d e Viola calcarata L.. Infoflora. [dostęp 2021-03-03]. (fr.).
  6. a b c Pensée des Alpes. Flore Alpes. [dostęp 2021-03-03]. (fr.).