Forneus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Forneus – w tradycji okultystycznej demon, upadły anioł, markiz piekła. Znany również pod imionami Forneas, Fornus i Furnus. Rozporządza 29 legionami duchów, które pochodzą częściowo z Chóru tronów, a częściowo z Chóru aniołów. Sam Forneus przed upadkiem przynależał do tych Chórów. W Sztuce Goecji jest trzydziestym, a w Pseudomonarchii Daemonum dwudziestym piątym duchem.

W demonologii[edytuj | edytuj kod]

By go przywołać i podporządkować, potrzebna jest jego pieczęć, która według Sztuki Goecji powinna być zrobiona ze srebra.

Uczy sztuk pięknych[1], retoryki i języków, przywraca dobre imię. Sprawia, że jest się lubianym przez przyjaciół jak i wrogów.

Przedstawiany jest jako potwór morski.

W kulturze masowej[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Gustav Davidson: Słownik aniołów w tym aniołów upadłych. Poznań: Zysk i S-ka, 1998, s. 122. ISBN 83-7150-337-7.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]