Frédérique Bredin
| |
| Data i miejsce urodzenia |
2 listopada 1956 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
polityk, działaczka kulturalna |
| Alma Mater | |
| Partia | |
Frédérique Bredin (ur. 2 listopada 1956 w Paryżu[1]) – francuska polityk i działaczka kulturalna, parlamentarzystka krajowa, eurodeputowana IV kadencji, minister młodzieży i sportu (1991–1993).
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Absolwentka Instytutu Nauk Politycznych w Paryżu oraz École nationale d’administration (promocja Voltaire)[2][3]. Pracowała w inspekcji finansowej, następnie w gabinecie politycznym Jacka Langa, od 1986 do 1988 była doradcą prezydenta François Mitterranda ds. kulturalnych[2][3].
W 1988 z ramienia Partii Socjalistycznej została wybrana na posłankę do Zgromadzenia Narodowego[1]. Mandat złożyła w 1991 w związku z objęciem urzędu ministra młodzieży i sportu, sprawowała go do 1993 w gabinetach, którymi kierowali Édith Cresson i Pierre Bérégovoy[3]. W 1993 nie uzyskała poselskiej reelekcji[2]. W 1994 z powodzeniem ubiegała się o wybór do Parlamentu Europejskiego IV kadencji, w którym zasiadała do 1996[4]. W 1995 w wyniku wyborów uzupełniających powróciła do niższej izby krajowego parlamentu, mandat utrzymała również w wyborach w 1997. Złożyła go w 2000[1], rezygnując z aktywności politycznej i przechodząc do pracy w sektorze mediowym. Objęła dyrektorskie stanowisko w koncernie Lagardère Médias[2].
W 2011 uzyskała rangę inspektora generalnego inspekcji finansowej. Wspierała kandydaturę Arnauda Montebourga w socjalistycznych prawyborach prezydenckich przed wyborami w 2012[2]. Po zwycięstwie lewicy objęła stanowisko dyrektora państwowego instytutu kinematograficznego – Centre national du cinéma et de l'image animée[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Frédérique Bredin na stronie Zgromadzenia Narodowego XI kadencji. [dostęp 2015-11-30]. (fr.).
- ↑ a b c d e Frédérique Bredin. franceinter.fr. [dostęp 2015-11-30]. (fr.).
- ↑ a b c d Frédérique Bredin à la tête du CNC. lemonde.fr, 26 czerwca 2013. [dostęp 2015-11-30]. (fr.).
- ↑ Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2015-11-28].