Francisco Álvarez Martínez
kardynał prezbiter | ||
![]() | ||
| ||
Data i miejsce urodzenia |
14 lipca 1925 | |
---|---|---|
Data śmierci | ||
arcybiskup Toledo | ||
Okres sprawowania |
1995 - 2002 | |
prymas Hiszpanii | ||
Okres sprawowania | ||
Wyznanie | ||
Kościół | ||
Prezbiterat |
11 czerwca 1950 | |
Nominacja biskupia |
13 kwietnia 1973 | |
Sakra biskupia |
3 czerwca 1973 | |
Kreacja kardynalska |
21 lutego 2001 | |
Kościół tytularny |
S. Maria “Regina Pacis” a Monte Verde |
Data konsekracji |
3 czerwca 1973 | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||||||||||||
Współkonsekratorzy | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
|
Francisco Álvarez Martínez (ur. 14 lipca 1925 w Santa Eulalia de Ferrones), hiszpański duchowny katolicki, arcybiskup Toledo i prymas Hiszpanii, kardynał.
Studiował w seminarium w Oviedo, przyjął święcenia kapłańskie w Oviedo 11 czerwca 1950. Uzupełniał studia na uniwersytetach w Salamance i Comillas (gdzie obronił doktorat z prawa kanonicznego). Podjął pracę w rodzinnej archidiecezji Oviedo, obok duszpasterstwa pełnił wysokie funkcje w kurii biskupiej (sekretarza arcybiskupa, kanclerza, prowikariusza generalnego).
13 kwietnia 1973 został mianowany biskupem Tarazony, otrzymał sakrę 3 czerwca 1973 w Tarazonie z rąk arcybiskupa Luigiego Dadaglio, nuncjusza w Hiszpanii. Od lipca 1975 był administratorem apostolskim sede plena diecezji Calahorra-La Calzada y Logrono, a od grudnia 1976 (po rezygnacji dotychczasowego ordynariusza Abilio del Campo y de la Bárcena) biskupem tej diecezji. W maju 1989 przeszedł na stolicę biskupią Orihuela-Alicante. W czerwcu 1995 został promowany na arcybiskupa Toledo i prymasa Hiszpanii; przeszedł w stan spoczynku w związku z osiągnięciem wieku emerytalnego w październiku 2002.
W lutym 2001 Jan Paweł II mianował go kardynałem, nadając tytuł prezbitera S. Maria "Regina Pacis" a Monte Verde. Álvarez Martínez brał udział w sesjach Światowego Synodu Biskupów w Watykanie, m.in. w II sesji specjalnej poświęconej Kościołowi w Europie w październiku 1999 (na specjalne zaproszenie papieskie). Był jednym z najstarszych kardynałów, uprawnionych do udziału w wyborze następcy Jana Pawła II na konklawe 2005.
Linki zewnętrzne
- sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy
- {{{tytuł}}} [online], catholic-hierarchy.org (ang.).