Franciszek Chmielewski (powstaniec styczniowy)
Franciszek Chmielewski (ur. 1841, zm. 13 marca 1925) – powstaniec styczniowy.
Wywodził się z rodu szlacheckiego, pieczętującego się herbem Wieniawa. Urodził się w majątku ziemskim położonym niedaleko Parczewa.
Podczas powstania styczniowego. Należał do partii generała Mariana Langiewicza. Po jej rozwiązaniu wszedł w skład innego oddziału. Brał udział w bitwie pod Sokołowem, Zaciszem, Kodniem oraz pod Łomazami. W starciach tych dwukrotnie odniósł rany. Po upadku powstania, zagrożony zsyłką na Sybir, wyjechał na kilka lat do Francji. Tam poznał i poślubił w 1868 Klementynę Gadomską. Miał z nią dwanaścioro dzieci. Po powrocie do kraju zamieszkał w Sawinie koło Chełma[1].
Pochowany na cmentarzu przy ul. Lwowskiej w Chełmie. Jego grób ulokowany jest w pobliżu kwatery żołnierzy poległych podczas wojny polsko-bolszewickiej 1920. Opatrzony jest kamiennym nagrobkiem z rosnącym tuż przy nim świerkiem. W II Rzeczypospolitej przy jego grobie podczas świąt narodowych i religijnych ustawiano żołnierskie warty honorowe[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Mirosław Derewski: Na ciastka do Chmielewskiego. [w:] Leksykon Lublin [on-line]. [dostęp 2015-06-15]. (pol.).
- ↑ Prożogo 1993 ↓, s. 89.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Konstanty Prożogo: Chełm. Przewodnik. Warszawa: Centralny Ośrodek Informacji Turystycznej, 1993, s. 89.