Franciszek Mosiński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Franciszek Marian Mosiński
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

17 września 1946
Wieleń nad Notecią

Profesor nauk technicznych
Specjalność: technika wysokich napięć
Alma Mater

Politechnika Łódzka

Doktorat

1976 – nauki techniczne
Politechnika Łódzka

Habilitacja

1986 – nauki techniczne
Politechnika Łódzka

Profesura

2001

Uczelnia

Politechnika Łódzka

Okres zatrudn.

1972 –

Franciszek Marian Mosiński (ur. 17 września 1946 w Wieleniu nad Notecią[1]) – naukowiec, którego obszar zainteresowań obejmuje obszary naukowe: technika wysokich napięć ze szczególnym uwzględnieniem wytrzymałości elektrycznej i diagnostyki izolacji transformatorów energetycznych, ekologiczne oddziaływania infrastruktury elektroenergetycznej, metody statystyczne w elektrotechnice.

Wykształcenie: Zasadnicza Szkoła Górnicza (1963) i Technikum Górnicze (1966) ze specjalnością technik górnik elektryk, w 1972 ukończył studia ze specjalnością Maszyny elektryczne na Wydziale Elektrycznym Politechniki Łódzkiej. W tym samym roku podjął pracę na tymże Wydziale, gdzie przeszedł wszystkie szczeble zawodu nauczyciela akademickiego od asystenta stażysty do profesora zwyczajnego. Doktorat obronił w roku 1976, Pracę habilitacyjną w 1986 zaś tytuł profesora uzyskał w roku 2001.

Podstawowe osiągnięcia naukowe w dziedzinach którymi się zajmuje to:

  • autorstwo lub współautorstwo 23 książek i monografii,
  • oryginalne ekspertowe programy numeryczne MOSTAT, ZEFIREK, DINO (Diagnostyka Instrumentów Napełnionych Olejem) i DTR (Dynamic Transformer Rating) dla potrzeb diagnostyki izolacji transformatorów energetycznych, z własnymi oryginalnymi rozwiązaniami i własną metodą diagnostyczną,
  • dziesiątki diagnoz i ekspertyz z zakresu izolacji transformatorów lub zagadnień ekologicznych,
  • udział w procesach inwestycyjnych w zakresie Ocen Oddziaływań Środowiskowych.

Prof. Mosiński opublikował ogółem około 230 monografii, artykułów i referatów oraz około 400 niepublikowanych prac dla przemysłu, ekspertyz, opinii, recenzji, etc.[2]. Wypromował dziewięciu doktorów nauk technicznych. Pełnił funkcję Kierownika Zakładu Wysokich Napięć Instytutu Elektroenergetyki PŁ od 1999 r[3] do 2016 r. Jest członkiem honorowym i długoletnim działaczem SEP[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Złota Księga Nauki Polskiej. Naukowcy Zjednoczonej Europy 2006 (redaktor naczelny Krzysztof Pikoń), Gliwice 2006, s. 540.
  2. Bibliografia prof. Mosińskiego. Strona WWW Instytutu Elektroenergetyki. [dostęp 2014-12-01].
  3. Kierownik Zakładu Wysokich Napięć. Strona WWW Zakładu Wysokich Napięć w Instytucie Elektroenergetyki PŁ. [dostęp 2014-11-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-24)].
  4. Agendy OŁ SEP. Strona WWW Łódzkiego Oddziału SEP. [dostęp 2014-12-01].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]