Freedom of Speech

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Freedom of Speech
Ilustracja
Autor

Norman Rockwell

Data powstania

1943

Medium

olej na płótnie[1]

Wymiary

116 × 90 cm[1]

Miejsce przechowywania
Miejscowość

Stockbridge, Massachusetts

Lokalizacja

Muzeum Normana Rockwella[1]

Freedom of Speech[a] – obraz amerykańskiego malarza Normana Rockwella, namalowany w 1943 roku. Należy do serii obrazów Four Freedoms, zainspirowanej przemową prezydenta Stanów Zjednoczonych Franklina Delano Roosevelta o „czterech wolnościach”, wygłoszoną w 1941 roku. Obraz ukazał się 20 lutego 1943 roku w czasopiśmie „The Saturday Evening Post”, wraz z towarzyszącym esejem autorstwa Bootha Tarkingtona[2]. „The Saturday Evening Post” był jednym z najpopularniejszych i najbardziej wpływowych czasopism w Stanach Zjednoczonych; Rockwell był stałym współpracownikiem „Post”, dla którego od 1916 roku tworzył ilustracje na okładki[3].

Rockwell uważał, że Freedom of Speech oraz Freedom of Worship były najlepszymi obrazami z serii[4].

Tło historyczne[edytuj | edytuj kod]

Freedom of Speech był pierwszym opublikowanym obrazem z serii Four Freedoms Normana Rockwella. Inspiracją dla tej serii było przemówienie Franklina D. Roosevelta, wygłoszone 6 stycznia 1941 roku podczas 77. Kongresu Stanów Zjednoczonych. W przemówieniu tym Roosevelt wymienił „cztery wolności”, które, jak twierdził, powinny być dostępne dla wszystkich ludzi na świecie: wolność słowa, wolność religii, wolność od niedostatku i wolność od strachu[5][6]. Spośród nich jedynie wolność słowa i wolność religii wymienione są w Konstytucji Stanów Zjednoczonych[7]. „Cztery wolności” zostały później włączone do Karty Atlantyckiej[8], jak również do Karty Narodów Zjednoczonych[6].

Plakat Biura Informacji Wojennej, 1943 r. Napis głosi: Ratuj wolność słowa. Kupuj obligacje wojenne

W serii Four Freedoms Rockwell ukazał sceny z życia codziennego, ilustrujące każdą z „czterech wolności”. Kolejne obrazy z serii ukazywały się w gazecie „The Saturday Evening Post” przez cztery tygodnie: w wydaniach z 20 lutego (Freedom of Speech), 27 lutego (Freedom of Worship), 6 marca (Freedom from Want) i 13 marca (Freedom from Fear). Towarzyszyły im eseje znanych pisarzy[9].

Obrazy z tego cyklu rozpowszechniono w formie plakatów w ramach rządowego programu propagandowego, promującego sprzedaż obligacji wojennych. Podczas rządowego wydarzenia propagandowego Four Freedom War Bond Show z lat 1943–1944 można było zakupić obligacje wojenne, otrzymując w nagrodę pełnokolorowy zestaw reprodukcji obrazów z cyklu Four Freedoms. Nabywcy mogli także otrzymać okładki na obligacje i znaczki pocztowe, ozdobione reprodukcją Freedom of Speech[10].

Opis[edytuj | edytuj kod]

Obraz przedstawia scenę z zebrania mieszkańców Arlington w stanie Vermont (miejsca zamieszkania Rockwella), które miało miejsce w 1942 roku. Podczas zebrania miejscowy rolnik, Jim Edgerton, zabrał głos, by jako jedyny sprzeciwić się planom odbudowy szkoły zniszczonej przez pożar. Edgerton wcześniej stracił całe swoje stado krów w wyniku choroby i obawiał się, że nie będzie mógł opłacić zwiększonych podatków[11][12][13]. Rockwell ujrzał w tej scenie znakomitą ilustrację „wolności słowa”. Zainspirowany nią, użył swoich sąsiadów z Vermont jako modeli do stworzenia wszystkich czterech obrazów z cyklu[14].

Centralną postacią obrazu jest młody robotnik o brudnych, spracowanych rękach i ciemnej karnacji. Ubrany jest w kraciastą koszulę i zużytą zamszową kurtkę. Wyróżnia się spośród pozostałych uczestników zebrania, którzy mają na sobie białe koszule, krawaty i marynarki[7][15][16]. Według Bruce’a Cole’a z „The Wall Street Journal”, robotnik jest ukazany na obrazie „stojący prosto, z otwartymi ustami, z lśniącymi oczami utkwionymi w jednym punkcie; mówi, co myśli, nieskrępowany i nieustraszony”, a jego twarz przywodzi na myśl Abrahama Lincolna[7]. Zdaniem Roberta Scholesa, twarze postaci na obrazie wyrażają podziw dla mówcy i uważne wsłuchanie w jego słowa; sam mówca zaś przypomina postać rodem z filmów Franka Capry, graną przez Gary’ego Coopera lub Jimmy’ego Stewarta[17].

Tworzenie obrazu[edytuj | edytuj kod]

Do postaci młodego robotnika pozował Carl Hess, sąsiad Rockwella. Carl – syn Henry’ego Hessa, imigranta z Niemiec – prowadził w Arlington stację benzynową, a jego dzieci chodziły do szkoły z dziećmi Rockwella[12][16]. Wykorzystanie Hessa w roli modela zasugerował asystent Rockwella, Gene Pelham[12], według którego Hess „miał szlachetną głowę”[18]. Inni mieszkańcy Arlington ukazani na obrazie to: Henry Hess (tylko lewe ucho), Jim Martin (prawy dolny róg), Harry Brown (z prawej – tylko czubek głowy i oko), oraz Robert Benedict senior i Rose Hoyt (oboje z lewej strony). Przy lewej krawędzi obrazu widoczne jest również oko samego Rockwella[12]. Właścicielem noszonej przez modela zamszowej kurtki był Gene Pelham[16].

Praca nad obrazem zajęła artyście dwa miesiące i wymagała czterech podejść, zanim Rockwell uzyskał satysfakcjonujący efekt[12][15]. Dwa razy Rockwell był bliski zakończenia pracy, jednak za każdym razem uznawał, że obraz nadal nie jest doskonały[19]. Każda wersja przedstawiała pracownika fizycznego w nieformalnym stroju, wstającego z miejsca podczas zebrania miejskiego, jednak ukazywała tę scenę z innego punktu widzenia[15]. Na jednym z wczesnych szkiców Hess otoczony był ze wszystkich stron innymi, siedzącymi postaciami. Hess uważał, że taka kompozycja wygląda bardziej naturalnie. Rockwell był jednak wobec niej krytyczny, twierdząc, że rozprasza ona widza i zaciemnia jasność przekazu[12]. W finalnej wersji obrazu Rockwell zdecydował się na punkt widzenia skierowany w górę z poziomu ławki. Uwypuklił także pojedynczą postać mówcy, zamiast całego tłumu słuchaczy[12][19].

Esej[edytuj | edytuj kod]

W wydaniu „The Saturday Evening Post” z 20 lutego 1943 roku obrazowi towarzyszył esej Bootha Tarkingtona, powieściopisarza i dramaturga, laureata nagrody Pulitzera[2]. Esej miał formę opowiadania; przedstawiał fikcyjne spotkanie Adolfa Hitlera i Benito Mussoliniego w 1912 roku, podczas którego omawiają oni plany ograniczenia wolności słowa w celu umocnienia własnej dyktatorskiej władzy[20].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. W dosłownym tłumaczeniu: „Wolność słowa”.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c “Freedom of Speech,” 1943. Norman Rockwell Museum. [dostęp 2024-04-07]. (ang.).
  2. a b Murray i McCabe 1993 ↓, s. 61.
  3. Norman Rockwell’s Saturday Evening Post Covers: Tell Me A Story. Mystic Museum of Art. (ang.).
  4. Hennessey i Knutson 1999 ↓, s. 102.
  5. Stefan Boratyński: Dyplomacja okresu II wojny światowej: konferencje międzynarodowe, 1941-1945. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1957, s. 164.
  6. a b 100 Documents That Shaped America: President Franklin Roosevelt’s Annual Message (Four Freedoms) to Congress (1941). U.S. News & World Report. [dostęp 2013-12-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-04-12)]. (ang.).
  7. a b c Bruce Cole: Free Speech Personified: Norman Rockwell’s inspiring and enduring painting. The Wall Street Journal, 2009-10-10. [dostęp 2013-12-31]. (ang.).
  8. Kirk Boyd: 2048: Humanity’s Agreement to Live Together. ReadHowYouWant, 2012, s. 12. ISBN 978-1459625150. (ang.).
  9. Murray i McCabe 1993 ↓, s. 61–62.
  10. Murray i McCabe 1993 ↓, s. 79.
  11. Greg Sukiennik: Arlington and Rockwell: A enduring relationship. Manchester Journal, 2018-07-11. [dostęp 2024-04-01]. (ang.).
  12. a b c d e f g Meyer 1981 ↓, s. 128.
  13. Bruce Heydt: Norman Rockwell and the Four Freedoms. America in WWII, 2006-02. [dostęp 2013-12-29]. (ang.).
  14. Norman Rockwell in the 1940s: A View of the American Homefront. Norman Rockwell Museum. [dostęp 2013-12-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-09)]. (ang.).
  15. a b c Solomon 2013 ↓, s. 205.
  16. a b c Solomon 2013 ↓, s. 207.
  17. Robert Scholes: Crafty Reader. Yale University Press, 2001, s. 98–100. ISBN 0-300-12887-8. (ang.).
  18. Murray i McCabe 1993 ↓, s. 35.
  19. a b Murray i McCabe 1993 ↓, s. 46.
  20. Robert B. Westbrook: The Power of Culture: Critical Essays in American History. University of Chicago Press, 1993, s. 218–220. ISBN 0-226-25954-4. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]