Funkcja informacyjna języka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Funkcja informatywna (informacyjna, przedstawieniowa, poznawcza)funkcja wypowiedzi polegająca na prezentacji fragmentów rzeczywistości[1][2]. Skupia się na samym komunikacie i jego wartości informacyjnej, przekazywanej w sposób jednoznaczny i klarowny. W wypowiedziach o funkcji informatywnej przeważają zdania oznajmujące, brak w tych tekstach wykrzyknień, pytań retorycznych i wypowiedzi eliptycznych[3].

Szczególną odmianą tej funkcji jest funkcja metajęzykowa, zawężona do opisu samego kodu/przekazu językowego[1].

Przykłady[edytuj | edytuj kod]

  • W Puszczy Białowieskiej żyje trzysta żubrów.
  • Zebranie rozpocznie się o godzinie 16:00.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Grażyna Habrajska, Nakłanianie, perswazja, manipulacja językowa, „Acta Universitatis Lodziensis, Folia Litteraria Polonica”, 7 (2), 2005, s. 92.
  2. Anna Kozłowska, Funkcje znaków. Elementy aktu komunikacji., Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego, s. 9.
  3. Joanna Dobkowska, W pigułce. Nauka o języku. Repetytorium. Liceum i technikum, wyd. 1, Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 2019, s. 15, ISBN 978-83-02-18249-5, OCLC 1107607313.