Gabrieliści

Gabrieliści

Pełna nazwa	Zgromadzenie Braci Montfortan Świętego Gabriela
Nazwa łacińska	Fratres Instructionis Christianiæ a Sancto Gabriele
Skrót zakonny	FSG
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Założyciel	Święty Ludwik-Maria de Montfort
Data założenia	1715
Data zatwierdzenia	1910
Przełożony	br. John Kallarackal
Liczba członków	ok. 1250 (2006)
Strona internetowa

Zgromadzenie Braci Montfort św. Gabriela – katolicki zakon bracki, bezhabitowy założony w 1715 r. przez św. Ludwika Marię Grignion de Montfort. Znanego twórcę:

• Tajemnicy Maryi,
• Traktatu o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny.

Stanowi jedną z trzech gałęzi tzw. Rodziny Montfortańskiej (czyli 3 zgromadzeń założonych przez św. Ludwika w XVII/XVIII w.). W 1910 r. z rąk Piusa X otrzymali prawa papieskie.

Charyzmatem tej zakonnej wspólnoty jest: szeroko pojęte nauczanie dzieci i młodzieży w duchu chrześcijańskim. W związku z tym, prowadzi liczne szkoły, które kształcą na różnych szczeblach edukacji (podstawowe, gimnazja, średnie, w Senegalu wyższe). W Polsce (w Częstochowie) prowadzi Ogólnopolskie Centrum Myśli Montfortańskiej (OCM), bursę i akademik dla młodzieży, a zarazem dom pielgrzymkowy.

Obecnie na świecie jest 1300 Braci, w 34 krajach świata, w 19 prowincjach Zgromadzenia, a także prawie 100 nowicjuszy, w większości pochodzących z Azji i Afryki. W Polsce jest 5 Braci, w tym brat z Polski przebywający na formacji zakonnej. Wspólnota wciąż się rozrasta. Obecnie Przełożonym Generalnym jest br. John Kallarackal z Indii, przebywający w Domu Generalnym w Rzymie.

Formacja

Aspirantura

Aspirantura trwa cały rok. Aspirant po raz pierwszy styka się z życiem zakonnym przez zamieszkanie we Wspólnocie. W tym czasie zapoznaje się z celem, duchowością, z dziełem apostolskim Wspólnoty i włącza się w jej zwyczajne życie.

Postulat

Postulat trwa rok. Celem formacji w postulacie jest obustronne rozeznanie powołania postulanta i jego dyspozycji do życia we Wspólnocie, uzupełnienie formacji ludzkiej i chrześcijańskiej.

Nowicjat

Nowicjat trwa dwa lata. W okresie nowicjatu ma się dokonać weryfikacja powołania nowicjusza w odniesieniu do Boga i do Wspólnoty przez jeszcze pełniejsze doświadczenie naszego sposobu życia. Nowicjusz przygotowuje się do oddania na wyłączną własność Bogu, co nastąpi przez zjednoczenie go z Chrystusem w czystości, ubóstwie i posłuszeństwie, oraz przez podjęcie przez niego misji apostolskiej, wynikającej z charyzmatu Wspólnoty. Nowicjat jest podstawowym okresem formacji. Wprowadza Braci w głębszą znajomość istoty życia zakonnego, zwłaszcza w rozumienie duchowości i prawa Zgromadzenia, a także przynagla do pogłębionej pracy nad sobą – do kształtowania charakteru, rozbudzania praktyki cnót ogólnoludzkich i chrześcijańskich tak, by przez pokorę serca, modlitwę i ofiarę, duchową żarliwość i zaparcie się siebie wzrastać w miłości Boga i ludzi.

Śluby czasowe

Śluby czasowe Bracia składają pod koniec nowicjatu na jeden rok, a następnie ponawiają je co roku, trzy razy – aż do ślubów wieczystych.

Profesja wieczysta

Przez profesję wieczystą bracia zostają całkowicie poświęceni Bogu i trwale włączeni do Zgromadzenia.

Linki zewnętrzne

• Gabrieliści w Polsce