Galeria im. Sleńdzińskich
 Galeria im. Sleńdzińskich | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Data założenia | |
| Powierzchnia ekspozycji |
262[1] m2 |
| Prezentuje |
malarstwo, rzeźba, instalacja, grafika, fotografia, rysunek, plakat, koncerty |
| Dyrektor |
Jolanta Szczygieł-Rogowska |
| Właściciel |
Urząd Miejski w Białymstoku (organizator) |
| Adres |
ul. Waryńskiego 24 A |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podlaskiego  | |
Położenie na mapie Białegostoku  | |
 53°08′12,4″N 23°09′13,3″E/53,136778 23,153694
| |
| Strona internetowa | |
Galeria im. Sleńdzińskich w Białymstoku – polska galeria monograficzna rodu Sleńdzińskich[2], założona w 1993 roku, mieszcząca się w dawnym Domu Modlitwy Cytronów przy ul. Waryńskiego.
Od początku swojego istnienia posiada status galerii miejskiej, wpisanej do rejestru instytucji kultury Miasta Białegostoku[3], zaś głównym celem jej działalności jest opracowywanie, udostępnianie i upowszechnianie spuścizny rodziny Sleńdzińskich oraz gromadzenie zbiorów związanych tematycznie z kulturą kresów wschodnich.
W zbiorach galerii znajdują się dzieła Aleksandra, Wincentego, Ludomira i Julitty[4] Sleńdzińskich, kolekcja grafiki wileńskiej pochodzącej z XIX oraz XX w., a także obiekty rzemiosła artystycznego i instrumenty muzyczne m.in.: klawesyn należący do Julitty Sleńdzińskiej, donatorki Galerii.
W salach na parterze znajduje się ekspozycja stała zatytułowana Sztuka W Genach. Na pierwszym piętrze odbywają się warsztaty plastyczne. Galeria organizuje ponadto cykliczne imprezy pod nazwą Czwartki u Sleńdzińskich, w ramach których odbywają się spotkania autorskie, promocje książek, koncerty i recitale muzyki poważnej.
Od czerwca 2010 roku Galeria im. Sleńdzińskich dysponuje nową powierzchnią wystawową znajdującą się przy ul. Legionowej 2. W tym miejscu odbywają się wystawy czasowe prac artystów i artystek związanych z Podlasiem, a także inne wydarzenia kulturalne i edukacyjne[5].
W placówce przy ul. Waryńskiego znajdują się: Dział Zbiorów Artystycznych, Archiwalnych i Badań Regionalnych oraz Dział Edukacji natomiast przy ul. Legionowej - Dział Wystaw, Wydawnictw i Promocji.
Ekspozycje
[edytuj | edytuj kod]Na ekspozycjach czasowych przedstawiono dotychczas m.in.:
- rzeźby Stanisława Wakulińskiego,
- projekty, szkice, dokumentacje techniczne, rysunki i akwarele architekta Stanisława Bukowskiego,
- prace artystów z Wilna, a także z innych zakątków Litwy,
- prace Anny Beaty Wasilewicz i Włodzimierza Wasilewicza,
- rysunki Barbary Gawdzik-Brzozowskiej,
- prace Jana Kantego Pawluśkiewicza,
- grafiki Jerzego Lengiewicza,
- grafiki Paweł Kwiatkowski
- malarstwo Wiktorii Tołłoczko–Tur[6][7]
- plakat artystyczy Wiesław Wałkuski
- malarstwo Alicja Chorociej,
- fotografie Leon Szałkowski
Kierownictwo
[edytuj | edytuj kod]Kierownicy/dyrektorzy galerii[8]
- 1992–2008 Stanisława Gryncewicz
- 2008–2010 Mariusz Kostro
- od 2010 Jolanta Szczygieł-Rogowska
Działalność wydawnicza
[edytuj | edytuj kod]Galeria jest wydawcą kwartalnika muzealnego Ananke oraz okolicznościowych katalogów wystaw czasowych. W 2004 roku ukazał się album Galeria im. Sleńdzińskich w Białymstoku prezentujący zbiory oraz dotychczasową, ponad dziesięcioletnią, historię.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Monika Kosz-Koszewska: Galeria coraz większa. Kurier Poranny w Białymstoku, 2005-10-21. [dostęp 2009-08-12]. (pol.).
- ↑ Opis Galerii na stronie Urzędu Miejskiego w Białymstoku.. [dostęp 2009-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-08)].
- ↑ Galeria im. Śledzińskich. Urząd Miejski w Białymstoku, 2022-02-21. [dostęp 2023-09-30].
- ↑ Nakładem Wyd. Galerii im. Sleńdzińskich ukazała Summa Julitty Sleńdzińskiej (pod red. Izabeli Suchockiej, Białystok 2019, s.208) - jedyna dotychczas monografia donatorki białostockiej galerii, ostatniej z artystycznego rodu z Wilna, bogato ilustrowana repro¬dukcjami dzieł plastycznych, z unikatowymi fotografiami, w tym Romualda Mieczkowskiego z 1988 roku, na s.58 - Julitta w swoim warszawskim mieszkaniu, na s. 60 - Julitta przy swoim portrecie malowanym przez ojca w 1971, „Znad Wilii”, nr 1 (81) z 2020 r., s. 137.http://www.znadwiliiwilno.lt/wp-content/uploads/2020/04/Znad-Wilii-1-81m-1-1.pdf
- ↑ W Wydawnictwie Galerii im. Sleńdzińskich na przełomie 2019/2020 ukazała się albumowa monografia pt. „Siłacz Jerzy Lengiewicz. 1931-2016” (pod red. Marty Pietruszko, Białystok 2019, s.318). Ikony białostockiego życia plastycznego - jak napisał historyk sztuki Jerzy Hermanowicz - twórcy legendy, który był i pozostanie legendą.„Znad Wilii”, nr 1 (81) z 2020 r., s. 137.http://www.znadwiliiwilno.lt/wp-content/uploads/2020/04/Znad-Wilii-1-81m-1-1.pdf
- ↑ Marta Pietruszko: Wiktoria Tołłoczko–Tur zaprasza do Galerii im. Sleńdzińskich. poranny.pl, 2017-12-15. [dostęp 2022-06-21].
- ↑ Leonard Drożdżewicz, VICTORIA PATRIOTYZMU PEJZAŻU, „Znad Wilii”, nr 3 (59), 2014, s. 42-43.
- ↑ Historia Galerii Sleńdzińskich. galeriaslendzinskich.pl. [dostęp 2016-12-05].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Historia Galerii.. slendzinski.art.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-08)].