Gambit królewski

	a	b	c	d	e	f	g	h
8									8
7									7
6									6
5									5
4									4
3									3
2									2
1									1
	a	b	c	d	e	f	g	h

Gambit królewski (C30-C39)

Gambit królewski – otwarcie szachowe powstające po posunięciach:

1. e4 e5
2. f4.

Była to główna broń XIX-wiecznych szachistów, kiedy to powszechnie był uważany za jedną z najsilniejszych odpowiedzi na 1. ... e5. Obecnie jest uważany za debiut bardzo dla białych ryzykowny. Białe ofiarowują pionka, by wywrzeć nacisk na centrum, a w niektórych wariantach wykorzystują półotwartą linię f do zorganizowania ataku na pole f7 (które jest najsłabszym punktem w obozie czarnych).

Obecnie za ostatniego rycerza gambitu królewskiego uważany jest Aleksandr Moroziewicz, który jako jedyny szachista należący do światowej czołówki podejmuje czasami ryzyko związane z 1.e4 e5 2.f4. Mimo to gambit królewski, gwarantujący ciekawą grę od samego początku partii i umożliwiający zastawianie pułapek na przeciwnika cieszy się wciąż popularnością na poziomie amatorskim. W Polsce corocznie odbywa się w Radomiu turniej szachów szybkich Królewski Gambit Radomia, którego uczestnicy rozgrywają wyłącznie partie w tym starym otwarciu.

Warianty

Gambit skoczka

1. e4 e5
2. f4 e:f4
3. Sf3

Czarne mają do wyboru kilka kontynuacji: 3...g5, 3...Sf6, 3...d5, 3...Ge7, 3...h6

Obrona klasyczna

najstarsza znana kontynuacja:

1. e4 e5
2. f4 e:f4
3. Sf3 g5

Białe dysponują tutaj kilkoma równorzędnymi kontynuacjami jak 4.Gc4; 4.h4; 4.Sc3; 4.d4

Gambit Kieseritzky'ego

1. e4 e5
2. f4 e:f4
3. Sf3 g5
4. h4 g4
5. Se5

Czarne mają do wyboru kontynuacje: 5...Sf6, 5...Gg7, 5...d5, 5...d6, 5...Sc6, 5...He7, 5...Ge7, 5...h5.

Wariant z szybkim d5

1. e4 e5
2. f4 e:f4
3. Sf3 d5

Czarne dążą do jak najszybszego rozwoju własnych figur.

Kontrgambit Falkbeera

1. e4 e5
2. f4 d5

Za cenę piona czarne chcą wyprzedzić białe w rozwoju figur i opanować centrum.

Nieprzyjęty gambit królewski

1. e4 e5
2. f4 Gc5
3. Sf3 d6

Czarne nie zwracają uwagi na ofiarowanego im piona, który na polu f4 przeszkadza własnemu czarnopolowemu gońcowi.

Gambit gońca

1. e4 e5
2. f4 e:f4
3. Gc4!?

Gambit Villemsona

1. e4 e5
2. f4 e:f4
3. d4?! Hh4+!

Czarne chcą natychmiastowo wykorzystać osłabienie królewskiego skrzydła białych.

Gambit Masona

1. e4 e5
2. f4 e:f4
3. Sc3?! Hh4+!

Czarne chcą natychmiastowo wykorzystać osłabienie królewskiego skrzydła białych.

Zobacz też

• gambit hetmański

Wybrana literatura

• Wiktor Korcznoj, Władimir Żak (1974), King's Gambit, Batsford, ISBN 978-0-7134-2914-5
• Jakow Estrin, Igor Głazkow (1982), Play the King's Gambit, ISBN 978-0-08-026873-6
• Eric Schiller (1989), Who's Afraid of the King's Gambit Accepted?, Thinkers Pr Inc / Chessco, ISBN 978-0-931462-90-0
• Joseph Gallagher (1993), Winning With the King's Gambit, Henry Holt, ISBN 978-0-8050-2631-3
• Jan Piński (2009), The King's Gambit, Quality Chess, ISBN 978-91-976004-9-1
• Jerzy Konikowski, Uwe Bekemann (2012), Königsgambit-richtig gespielt, Joachim Beyer Verlag, ISBN 978-3-940417-26-8

Linki zewnętrzne

• Chessgames.com opening explorer (ang.)
• Rapporto di apertura. studimonetari.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-16)]. (wł.).