Gat Ou Hoi
.jpg) Zbiory sercówek nad zatoką | |
| Państwo | |
|---|---|
| Specjalny region administracyjny |
|
| Lokalizacja | |
Położenie na mapie Hongkongu  | |
 22°32′32,36″N 114°16′41,12″E/22,542322 114,278089
| |
Gat Ou Hoi (chiń. 吉澳海, ang. Crooked Harbour) – zatoka Morza Południowochińskiego, administracyjnie znajdująca się w granicach Hongkongu – specjalnego regionu administracyjnego Chińskiej Republiki Ludowej, w północno-wschodniej części regionu Nowe Terytoria; od południa łączy się z zatoką Jan Zau Tong (印洲塘, ang. Double Haven), od wschodu ograniczona jest wyspą Gat Ou (吉澳, ang. Crooked Island), od zachodu częścią kontynentalną Hongkongu[1].
Północno-wschodnia część Nowych Terytoriów jest jednym z najcenniejszych przyrodniczo obszarów w Hongkongu[2]. Zatoka znajduje się w granicach Geoparku UNESCO – „Hongkong”, obejmującego wulkaniczne (felzytowe – stosunkowo rzadkie) skały w dzielnicy Sai Gung i osadowe formacje północno-wschodniej części Nowych Terytoriów, łącznie na obszarze około 150 km²[3]. Część zatoki, łącznie z wyspą Gat Ou, od 1979 włączona jest również w granice obszaru chronionego Chuan Wan Jiaoye Gongyuan (chiń. 船灣郊野公園, ang. Plover Cove Country Park), powstałego w 1978[4].
Dno Gat Ou Hoi pokrywają trawy morskie, wśród których są m.in. Zostera japonica[5] z rodziny zosterowatych i Halophila ovalis z rodziny żabiściekowatych[6]. To właśnie w zatoce tej w pobliżu miejscowości Lai Zi Wo (22°31′37.14″N 114°15′33.21″E) w 1977 po raz pierwszy na terenie Hongkongu zaobserwowano trawę morską z rodzaju Zostera[7]. Pośród tej roślinności wodnej spotykane były m.in. ślimaki rodzaju Clithon z rodziny rozdepkowatych[5]. Tereny przybrzeżne zatoki porastają m.in. lasy namorzynowe z gatunkiem dominującym Kandelia candel z rodziny korzeniarowatych, a także trzciny[2]. Tam też odnotowano obecność czapli purpurowej (Ardea purpurea)[2]. Na wyspie Gat Ou stwierdzono występowanie kukułki rdzawoskrzydłej (Clamator coromandus)[4].
W wodach obejmujących Gat Ou Hoi, Jan Zau Tong, a także Saa Tau Gok Hoi (沙頭角海, ang. Starling Inlet) zaobserwowano gatunki skorupiaków, wśród których najliczniejsze były: Portunus trilobatus, Charybdis anisodon i Portunus sanguinolentus z rodziny portunikowatych, Dorippoides facchino z rodziny Dorippidae[8].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ 2019 District Council Constituency Boundaries Index Map. The Electoral Affairs Commission, 2019. [dostęp 2019-04-13]. (ang.).
- ↑ a b c L.C. Wong. An update on the distribution of mangroves in the North East New Territories. „Porcupine!”. 23, s. 22-24, 2001. Department of Ecology and Biodiversity, The University of Hong Kong. (ang.).
- ↑ Hongkong Geopark. [w:] Global Geoparks Network [on-line]. [dostęp 2019-04-13]. (ang.).
- ↑ a b Plover Cove Country Park and Plover Cove (Extension) Country Park. Agriculture, Fisheries and Conservation Department. [dostęp 2019-04-14]. (ang.).
- ↑ a b Ching Wai Fong, Shing Yip Lee, Rudolf S.S Wu. The effects of epiphytic algae and their grazers on the intertidal seagrass Zostera japonica. „Aquatic Botany”. 67 (4), s. 251-261, 2000. Elsevier. DOI: 10.1016/S0304-3770(00)00101-7. ISSN 0304-3770. (ang.).
- ↑ Terence C.W. Fong. Conservation and Management of Hong Kong Seagrasses. „Asian Marine Biology”. 16, s. 109–121, 1999. The Marine Biological Association of Hong Kong. (ang.).
- ↑ Brian Morton, John Morton: The Sea Shore Ecology of Hong Kong. Hong Kong University Pres, 1983, s. 250. ISBN 962-209-027-3. [dostęp 2019-04-14].
- ↑ Peter Davie: A trawl survey of the macrobenthic brachyuran and anomuran (Crustacea) communities of Tolo Harbour, Tolo Channel and Mirs Bay. W: B. Morton: The marine flora and fauna of Hong Kong and southern China III. Hong Kong University Press, 1992, s. 483-497. [dostęp 2019-04-14].