Gavarilla arretada

Gavarilla arretada
Ruiz et Brescovit, 2006
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	pajęczaki
Rząd	pająki
Podrząd	Opisthothelae
Infrarząd	pająki wyższe
Rodzina	skakunowate
Podrodzina	Salticinae
Plemię	Sitticini
Rodzaj	Gavarilla
Gatunek	Gavarilla arretada

Gavarilla arretada – gatunek pająka z rodziny skakunowatych i podrodziny Salticinae.

Taksonomia

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 2006 roku przez Gustava R.S. Ruiza i Antônia D. Brescovita na łamach „Revista Brasileira de Zoologia”. Jako lokalizację typową wskazano Parque Nacional dos Lençóis Maranhenses w gminie Barreirinhas w brazylijskim stanie Maranhão. Epitet gatunkowy oznacza w lokalnym dialekcie „dobrze wykonana”.

Morfologia

Samce osiągają od 3 do 3,9 mm długości ciała przy karapaksie długości od 1,75 do 1,95 mm, a samice od 3,75 do 5 mm długości ciała przy karapaksie długości od 1,7 do 2,1 mm.

Karapaks jest wysoki, u samca ciemnobrązowy z parą białych pasków od oczu tylno-bocznych do jego tylnej krawędzi, u samicy zaś jasnobrązowy z biało owłosionymi bokami, brązowo owłosionym wierzchem i ciemnym pasem wzdłuż środka grzbietu zaczynającym się pomiędzy oczami tylno-bocznymi i sięgającym tylnej jego krawędzi. Żółte szczękoczułki mają na przedniej krawędzi bruzdy cztery zęby. Barwa nogogłaszczków, wargi dolnej, szczęk i sternum jest żółta. Odnóża są żółte z ciemnym obrączkowaniem, a samicy żółte z jasnobrązowym obrączkowaniem.

Opistosoma (odwłok) samca jest jasnobrązowa, w przedniej połowie wierzchu nakryta ciemnobrązowym skutum. U samicy wierzch opistosomy jest ciemnobrązowy z parą kremowych kropek w przedniej połowie oraz parą kremowych plamek i czterema kremowymi kropkami w połowie tylnej, jej boki i spód natomiast są całe kremowe. Przednie kądziołki przędne są żółte, a tylne jasnobrązowe.

Genitalia samicy cechują się płytką płciową o pośrodkowo umieszczonym U-kształtnym przedsionku oraz zafalowanej tylnej krawędzi, a wulwą o dalej od siebie umieszczonych spermatekach niż u G. ianuzziae. Nogogłaszczki mają rozwidloną na dwie gałęzie z silnie rozwiniętymi, falistymi kolcami apofizę retrolateralną goleni, krótszą niż u G. ianuzziae apofizę wentralną goleni oraz mniejszy niż u wspomnianego gatunku wyrostek przednio-boczny u nasady zaostrzonego embolusa.

Ekologia i występowanie

Gatunek neotropikalny, południowoamerykański, endemiczny dla stanu stanie Maranhão w Brazylii. Zamieszkuje cechującą się umiarkowanie nasiloną porą suchą formację cerrado.