Gia Long
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| ||||
 Nguyễn Phúc Ánh, późniejszy cesarz Wietnamu Gia Long | ||||
| cesarz Wietnamu | ||||
| Okres | ||||
|---|---|---|---|---|
| Poprzednik | ||||
| Następca | ||||
| Dane biograficzne | ||||
| Dynastia | ||||
| Data i miejsce urodzenia |
1762 | |||
| Data i miejsce śmierci |
3 lutego 1820 | |||
| Miejsce spoczynku | ||||
| Ojciec |
Nguyễn Phúc Luân | |||
| Matka |
Nguyễn Thị Hoàn | |||
| Żona |
Thừa Thiên | |||
| Żona |
Thuận Thiên | |||
| Dzieci | ||||
Gia Long (Nguyễn Phúc Ánh), bardziej znany jako Nguyễn Ánh (ur. 1762, zm. 1820) – cesarz Wietnamu.
W 1777 jako najstarszy ocalały z rodu, został nominalnym władcą ogarniętego wojną domową południa Wietnamu. W 1802 po pokonaniu wszystkich przeciwników i zjednoczeniu całego kraju ogłosił się jedynym władcą Wietnamu i przyjął imię Gia Long.
Jako cesarz prowadził politykę umiarkowanego izolacjonizmu, kierując się raczej w stronę Chin i reszty Azji, niż mocarstw europejskich.
Zmarł w 1820. Założona przez niego dynastia Nguyễn panowała do 1945[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wiesław Olszewski, "Historia Wietnamu", Ossolineum, 1991