Gia Long
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| ||||
| ||||
 Nguyễn Phúc Ánh, późniejszy cesarz Wietnamu Gia Long | ||||
| cesarz Wietnamu | ||||
| Okres | od 1802 do 1820 | |||
| Poprzednik | Cảnh Thịnh | |||
| Następca | Minh Mạng | |||
| Dane biograficzne | ||||
| Dynastia | dynastia Nguyễn | |||
| Data i miejsce urodzenia | 1762 Phú Xuân | |||
| Data i miejsce śmierci | 3 lutego 1820 Huế | |||
| Miejsce spoczynku | 16°22′30,0″N 107°35′45,6″E/16,375000 107,596000 | |||
| Ojciec | Nguyễn Phúc Luân | |||
| Matka | Nguyễn Thị Hoàn | |||
| Żona | Thừa Thiên od 1806 do 1814 | |||
| Żona | Thuận Thiên | |||
| Dzieci | Minh Mạng | |||
Gia Long (Nguyễn Phúc Ánh), bardziej znany jako Nguyễn Ánh (ur. 1762, zm. 1820) – cesarz Wietnamu.
W 1777 jako najstarszy ocalały z rodu, został nominalnym władcą ogarniętego wojną domową południa Wietnamu. W 1802 po pokonaniu wszystkich przeciwników i zjednoczeniu całego kraju ogłosił się jedynym władcą Wietnamu i przyjął imię Gia Long.
Jako cesarz prowadził politykę umiarkowanego izolacjonizmu, kierując się raczej w stronę Chin i reszty Azji, niż mocarstw europejskich.
Zmarł w 1820. Założona przez niego dynastia Nguyễn panowała do 1945[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wiesław Olszewski, "Historia Wietnamu", Ossolineum, 1991