Gimzo
31°55′31″N 34°56′30″E/31,925278 34,941667| Państwo | |
|---|---|
| Dystrykt | |
| Wysokość |
160 m n.p.m. |
| Populacja (2006) • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
+972 3 |
| Kod pocztowy |
73130 |
Położenie na mapie Dystryktu Centralnego  | |
Położenie na mapie Izraela  | |
| 31°55′31″N 34°56′30″E/31,925278 34,941667
| |
| Strona internetowa | |
Gimzo (hebr. גִמזוֹ) – religijny moszaw położony w samorządzie regionu Chewel Modi’in, w Dystrykcie Centralnym, w Izraelu.
Leży w Szefeli, w otoczeniu miast Ramla i Modi’in-Makkabbim-Re’ut, oraz moszawów Achisamach, Kefar Danijjel i Kefar Szemu’el, na południowo-zachodniej krawędzi Lasu Bet Shemen.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsze wzmianki o Gimzo pochodzą z 740 p.n.e. Biblia wspomina, że w tym czasie obszar Gimzo został zajęty przez Filistynów[1]. Uważa się, że nazwa „Gimzo” pochodzi od owocu drzewa sykamory, zwanego „Gomez”. Drzewa to obficie rosną w tej okolicy. Według tekstów biblijnych, w czasach królów żydowskich sykamory były uznawane na równi z cedrami za piękne i chwalebne drzewa[2]. Żydowska osada została prawdopodobnie zniszczona podczas powstania Bar Kochby około 132-135 roku. W 364 zniszczeń dopełniło trzęsienie ziemi, zmuszając pozostałych Żydów do opuszczenia zrujnowanej wioski[3].
Jest trudno ustalić datę założenia arabskiej wioski Jamzo, która w okresie panowania osmańskiego powstała w tym miejscu. Jej mieszkańcy uciekli podczas wojny o niepodległość w 1948. Izraelscy żołnierze zajęli wioskę 10 lipca 1948 i skutecznie bronili swoich pozycji przed nacierającym jordańskim Legionem Arabskim[4].
Współczesny moszaw został założony 28 lutego 1950 przez żydowskich imigrantów z Węgier. Była to grupa chasydów, która nazywała się Etz Chaim (pol. Drzewo Życia). Następnie, w 1951 osiedlili się tutaj imigranci z Maroka, a w 1977 przybyło kolejnych 12 rodzin żydowskich[3].
Kultura i sport[edytuj | edytuj kod]
W moszawie jest ośrodek kultury, boisko do piłki nożnej oraz korty tenisowe.
Gospodarka[edytuj | edytuj kod]
Gospodarka moszawu opiera się na intensywnym rolnictwie i sadownictwie.
Firma Shesh Moshzar produkuje różnorodne judaika[5].
Komunikacja[edytuj | edytuj kod]
Na zachód od moszawu przebiegają autostrada nr 1 i autostrada nr 6, brak jednak bezpośredniego wjazdu na nie. Z moszawu prowadzi na północ droga nr 4314, którą dojeżdża się do moszawu Kefar Danijjel oraz dróg nr 443 
i nr 444 
.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zobacz: 2 Księga Kronik 28:18.
- ↑ Zobacz: 2 Księga Kronik 1:15.
- ↑ a b Moshav Gimzo: Moshav Gimzo. [dostęp 2008-10-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (29 listopada 2007)]. (ang.).
- ↑ Association for the Reconstruction of Emwas: List of Palestinian Localities destroyed after the creation of the State of Israel (1948). [dostęp 2008-10-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 października 2008)]. (ang.).
- ↑ Shesh Moshzar: Shesh Moshzar. [dostęp 2008-10-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (31 marca 2008)]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcie satelitarne moszawu Gimzo Google Maps
- Mapa moszawu Gimzo Amudanan
