Gnetum nodiflorum

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gnetum nodiflorum
Systematyka[1]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Gromada

nagonasienne

Rząd

gniotowce

Rodzina

gniotowate

Rodzaj

gniot

Gatunek

Gnetum nodiflorum

Nazwa systematyczna
Gnetum nodiflorum Brongn.
Voy. Monde Phan.: 12 1829[2]
Synonimy
  • Gnemon amazonica (Tul.) Kuntze
  • Gnemon nigra (Carriere) Kuntze
  • Gnemon nodiflora (Brongn.) Kuntze
  • Gnetum amazonicum Tul.
  • Gnetum cruzianum Gleason
  • Gnetum nigrum Carriere
  • Gnetum oblongifolium Huber
  • Thoa nigra Carriere[2]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Gnetum nodiflorum Brongn. – gatunek rośliny z rodziny gniotowatych (Gnetaceae Blume). Występuje naturalnie w Kolumbii, Wenezueli, Gujanie, Surinamie, Gujanie Francuskiej, Ekwadorze, Peru, Boliwii oraz Brazylii[4][5].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Wiecznie zielone, zdrewniałe liany[5].
Liście
Mają kształt od owalnego do podłużnie eliptycznego. Mierzą 18 cm długości i 9 cm szerokości. Są niemal skórzaste. Blaszka liściowa jest o rozwartej nasadzie i krótko spiczastym wierzchołku[5].
Kwiaty
Są jednopłciowe, zebrane w szyszki przypominające kłosy. Oś szyszki jest nierozgałęziona. Kwiaty męskie zebrane są po 55–70, z 7–13 płonnymi kwiatami żeńskimi, mierzą do 2 cm długości. Kwiaty żeńskie zebrane są po 5–6[5].
Nasiona
Jako roślina nagonasienna nie wykształca owoców[6]. Nasiona mają kształt od elipsoidalnego do podłużnego i czerwoną barwę, osiągają 3–35 mm długości[5].

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Roślina dwupienna. Rośnie w wiecznie zielonych lasach[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-01] (ang.).
  2. a b Gnetum nodiflorum Brongn.. The Plant List. [dostęp 2016-09-09]. (ang.).
  3. Gnetum nodiflorum, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. Discover Life: Point Map of Gnetum nodiflorum. Encyclopedia of Life. [dostęp 2016-09-09]. (ang.).
  5. a b c d e f Gnetum nodiflorum. Plantes & botanique. [dostęp 2016-09-09]. (fr.).
  6. Alicja Szweykowska, Jerzy Szweykowski (red.): Słownik botaniczny. Wyd. II, zmienione i uzupełnione. Warszawa: Wiedza Powszechna, 2003. ISBN 83-214-1305-6.