Gołąbek brudny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gołąbek brudny
ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

gołąbkowce

Rodzina

gołąbkowate

Rodzaj

gołąbek

Gatunek

gołąbek brudny

Nazwa systematyczna
Russula illota Romagn.
Bull. mens. Soc. linn. Lyon 23: 175 (1954)
Zasięg
Mapa zasięgu
Mapa zasięgu w Europie

Gołąbek brudny (Russula illota Romagn.) – gatunek grzybów z rodziny gołąbkowatych (Russulaceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Russula, Russulaceae, Russulales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Synonim nazwy naukowej[2]: Russula laurocerasi var. illota (Romagn.) R. Heim 1957

Nazwę polską podała Alina Skirgiełło w 1991 r[3].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Kapelusz

Średnica 5-16 cm, za młodu kulisty o płowej barwie, później spłaszczony i nieco wklęsły, o barwie rdzawo-żółto-brązowej z rdzawymi plamami. W stanie wilgotnym jest śluzowaty, silnie lepki i szarofioletowy, w stanie suchym bardzo plamisty. Brzeg ostry i cienki, skórki nie da się oddzielić od miąższu[3]

Blaszki

Średnio gęste; niektóre są nieco rozwidlone, czasami przy trzonie występują anastomozy. Początkowo są białawe, później nieco rdzaw, w końcu brudnobrązowe lub brązowofioletowe. Na ich ostrzach znajdują się pojedyncze punkciki brązowej barwy[3].

Trzon

Wysokość 4-10, grubość 1-3,7 cm, kształt cylindryczny, często zwężony u podstawy. Początkowo jest pełny, później komorowaty. Powierzchnia początkowo biała z drobnymi brązowymi punkcikami (dostrzegalnymi przez lupę), później żółtobrązowa lub brudnobrązowa[3].

Miąższ

Elastyczny, biały lub biało cytrynowy, O zapachu gorzkich migdałów[3]

Wysyp zarodników

Jasnokremowy. Zarodniki brodawkowato-kolczaste, o rozmiarach 7-8,5 × 6-7 μm[3].

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Występuje głównie w południowej i zachodniej Europie, gdzie rośnie w lasach liściastych (pod bukami) oraz w lasach iglastych[3]. W Polsce nie występuje[4].

Grzyb niejadalny[5].

Gatunki podobne[edytuj | edytuj kod]

Russula lurocerasi pachnie także gorzkimi migdałami, nie ma jednak punktowanych ostrzy blaszek, a barwą kapelusza przypomina gołąbka śmierdzącego (Russula foetens). Blaszki po roztarciu pachną niemiło[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Index Fungorum. [dostęp 2013-03-05]. (ang.).
  2. Species Fungorum. [dostęp 2015-12-12]. (ang.).
  3. a b c d e f g Alina Skirgiełło: Gołąbek (Russula). Grzyby (Mycota), tom 20. Podstawczaki (Basidiomycetes), gołąbkowce (Russulales), gołąbkowate (Russulaceae), gołąbek (Russula). Warszawa=Kraków: PWN, 1998. ISBN 83-01-09137-1.
  4. Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
  5. a b Edmund Garnweidner, Hertha Garnweidner, Alicja Borowska, Alina Skirgiełło: Grzyby : przewodnik do poznawania i oznaczania grzybów Europy Środkowej. Warszawa: MUZA SA, 2006, s. 148. ISBN 83-7319-976-4.