Gra w ojca (film)

Gra w ojca

Das Vaterspiel

Rok produkcji	2009
Kraj produkcji	Austria Niemcy Francja Irlandia
Język	niemiecki
Czas trwania	108
Reżyseria	Michael Glawogger
Scenariusz	Michael Glawogger Josef Haslinger
Główne role	Helmut Köpping: Ratz Sabine Timoteo: Mimi Ulrich Tukur: Jonas Shtrom Christian Tramitz: Kramer Itzhak Finzi: Lucas Samuel Finzi: Lucas, 40 Michou Friesz: matka Franziska Weisz: siostra
Muzyka	Olga Neuwirth
Zdjęcia	Attila Boa
Montaż	Vessela Martschewski
Produkcja	Erich Lackner Peter Wirtensohn

Gra w ojca – dramat filmowy z 2009 roku w reżyserii Michaela Glawoggera. Ekranizacja powieści Josefa Haslingera pod tytułem Das Vaterspiel z Helmutem Köppingiem w roli Ruperta Kramera, Sabine Timoteo jako Mimi Kralikauskas oraz Ulrichem Tukurem w roli Jonasa Shtroma.

Fabuła

W listopadzie 1999 Rupert Kramer, informatyk-hobbysta, otrzymuje od swojej dawnej przyjaciółki Mimi propozycję dłuższego pobytu w Nowym Jorku. Mimi potrzebuje pomocy Ruperta. Rupert zaś widzi w tej propozycji możliwość przeżycia romantycznej historii z Mimi oraz będzie chciał podjąć próbę wprowadzenia na rynek amerykański stworzonej przez siebie Gry w ojca. Celem gry jest wirtualne zabicie swojego ojca.

Podczas kiedy Kramer próbuje przebić się przez masy śniegu w kierunku lotniska, czytelnik poznaje historię rodziny: Kramer pochodzi z wpływowej rodziny socjaldemokraty, ministra transportu, jego matka zaś wychowała się w konserwatywnym domu w Scheibbs, co prowadziło do ciągłych spięć między teściami a zięciem, jego siostra prowadzi dość bujne życie miłosne. Widz poznaje dzieciństwo Ruperta, jego wiek dojrzewania, pierwszą i jedyną dziewczynę.

Kiedy Kramer ląduje w Nowym Yorku, dowiaduje się o celu jego misji. W następnych tygodniach ma przekształcić pomieszczenia piwniczne w pomieszczenia mieszkalne dla zbrodniarza wojennego, który odpowiedzialny jest za masakrę Żydów na Litwie. Lucas ukrywa się już od 32 lat w domu swojej siostry. Przez przypadek udaje się Rupertowi wprowadzić stworzoną grę komputerową na rynek amerykański i osiąga nieoczekiwany sukces.

Krytyka

Internetowy portal critic.de ocenia film pozytywnie: „Nazista, minister, Femme Fatale, gra komputerowa, kryjówka, Wiedeń, Nowy Jork. Film Michaela Glawoggera wiele chce – i triumfuje”.

Nagrody

Film był wielokrotnie nominowany do nagród.