Grab japoński
Wygląd
Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | |
Klasa | |
Nadrząd | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
Grab japoński |
Nazwa systematyczna | |
Carpinus japonica Blume Mus. Bot. 1: 308 (1851)[3] | |
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |
brak danych
|
Grab japoński (Carpinus japonica Blume) – gatunek drzew z rodziny brzozowatych, występujący naturalnie w środkowej i południowej Japonii[5].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]- Pokrój
- Niskie drzewo lub krzew, nisko ugałęzione, o szeroko zaokrąglonej koronie[6]. Dorasta do 15 m wysokości, osiągając średnicę pnia do 40 cm[7]. Kora szara, gładka lub drobno spękana[6].
- Liście
- Opadające na zimę. Blaszki liściowe podłużne, jajowate z ostrym wierzchołkiem, o długości od 6,5 do 10 cm i szerokości od 2 do 3,5 cm, węższe niż u innych gatunków grabu. Brzegi blaszek drobno piłkowane. Nerwy boczne bardzo wyraźnie zaznaczone. Liście zielone do ciemnozielonych, żółknące w okresie jesieni[6]
- Kwiaty
- Rośliny jednopienne o kwiatach jednopłciowych. Kwiaty męskie i żeńskie zebrane w kotki.
- Owoce
- Przysadki kwiatów żeńskich po przekwitnięciu silnie się rozrastają tworząc owocostany, przypominające kwiatostany (tzw. szyszki) chmielu[6], o długości do 10 cm[7].
Nazewnictwo
[edytuj | edytuj kod]- (bazonim) Distegocarpus carpinus Siebold & Zucc., Abh. Math.-Phys. Cl. Königl. Bayer. Akad. Wiss. 4(3): 227 (1846).
- Carpinus carpinus (Siebold & Zucc.) Sarg., Gard. & Forest 6: 364 (1893), not validly publ.
- Carpinus distegocarpus Koidz., Bot. Mag. (Tokyo) 27: 144 (1913).
- Distegocarpus carpinoides Siebold & Zucc., Abh. Math.-Phys. Cl. Königl. Bayer. Akad. Wiss. 4(3): 240 (1846), orth. var.
- Carpinus japonica var. cordifolia H.J.P.Winkl. in H.G.A.Engler (ed.), Pflanzenr., IV, 61: 26 (1904).
- Carpinus carpinoides Makino, Bot. Mag. (Tokyo) 26: 391 (1912).
- Carpinus carpinoides var. cordifolia (H.J.P.Winkl.) Makino, Bot. Mag. (Tokyo) 26: 391 (1912).
- Carpinus japonica var. caudata H.J.P.Winkl., Bot. Jahrb. Syst. 50(Suppl.): 488 (1914).
Zastosowanie
[edytuj | edytuj kod]Uprawiany w ogrodach z uwagi na niewielką wysokość, atrakcyjne "harmonijkowate" liście oraz dekoracyjne owocostany. Jest jednak trudny w uprawie, bardziej wrażliwy od innych gatunków grabu[6].
Wymaga podłoża wilgotnego lub umiarkowanie wilgotnego oraz stanowiska słonecznego lub półcienia. W Polsce mrozoodporny (strefy mrozoodporności: 5a)[7].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2020-07-28] (ang.).
- ↑ Farr E. R., Zijlstra G. (ed.): Index Nominum Genericorum (Plantarum). Smithsonian Institution, 1996–. [dostęp 2020-07-28]. (ang.).
- ↑ Carpinus japonica, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ a b c Plants of the World Online. The Royal Botanic Gardens, Kew, 2019. [dostęp 2020-07-28]. (ang.).
- ↑ a b c d e M.A. Dirr, K.S. Warren: The Tree Book: Superior Selections for Landscapes, Streetscapes, and Gardens. Timber Press, 2019, s. 206. ISBN 978-1-60469-918-0. (ang.).
- ↑ a b c Tomżyński Gabriel: Związek Szkółkarzy Polskich: grab japoński. [dostęp 2020-07-29]. (pol.).