Great Blue Hole
Great Blue Hole – wielka rozpadlina (jaskinia morska) rafy koralowej w Morzu Karaibskim. Oddalona jest od Belize City o około 80 km w głąb morza, pośrodku atolu Lighthouse Reef.
Jest widoczna z kosmosu, a swoją popularność zyskała dzięki filmom telewizyjnym i prezentacjom wypraw morskich Jacques’a Cousteau. Obecnie stanowi ona wielką atrakcję dla nurków i tych, którzy pragną podziwiać podwodny świat. Została objęta patronatem UNESCO.
W pobliżu Great Blue Hole leży wyspa Half Moon Caye.
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Okolona turkusowym morzem i pierścieniem żywej rafy, ciemnogranatowa Great Blue Hole w rzeczywistości jest głęboką podwodną studnią o głębokości 124 metrów i szerokości 300 m. Zrąb studni zaczyna się na ok. 20 metrach.
Podczas epoki lodowcowej była to ogromna jaskinia, która znajdowała się powyżej poziomu morza i była częścią kompleksu podwodnych jaskiń. Gdy lód topniał, poziom morza podniósł się ponad 91 m. Prawdopodobnie w wyniku trzęsienia ziemi i pod wpływem ciśnienia wody pokrywa systemu jaskiniowego załamała się i tak utworzył się lej krasowy, który znamy do dziś[1].
Prawie pionowe ściany opadają na głębokość mniej więcej 35 metrów, gdzie studnia się rozszerza w ogromną salę z wielkimi stalaktytami, niektóre mają długość aż 15 m. Dno sali znajduje się na głębokości 124 m. Turyści nurkują zwykle do stropu sali – na głębokość około 35 m.
Podwodna widoczność przekracza 60 metrów. Przejrzyste wody wokół pierścienia rafy świetnie się nadają do nurkowania z rurką[2][3][4]. Można się tam udać na całodniową wyprawę, które są organizowane z Belize City, z wyspy Ambergris Caye lub Long Caye.
W Great Blue Hole można spotkać ryby rafowe, barakudy oraz różne gatunki rekinów (jak np. żarłacz tępogłowy).
Badania Cousteau[edytuj | edytuj kod]
Rozsławił ją francuski oceanograf Jacques-Yves Cousteau, który w 1971 roku jako pierwszy ją badał[5], wpływając do niej statkiem badawczym Calypso. Za pomocą niewielkiej ilości materiałów wybuchowych, otworzył przejście w rafie i wprowadził swój statek. Cousteau wraz z załogą badał studnię przez kilka miesięcy, także za pomocą pojazdów głębinowych.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Geological History in the Depths of Belize’s Great Blue Hole. Amble Resorts, 2012-08-03. [dostęp 2016-06-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-18)]. (ang.).
- ↑ „Wiedza i Życie” nr 6/2001 Mirosław Rutkowski Błękitne Studnie
- ↑ nationalgeographic.com
- ↑ Jacques-Yves Coust Galapagos - Titicaca - The Blue Holes, wyd. Cassell, London 1973
- ↑ Redakcja, Co jest na dnie Wielkiej Błękitnej Dziury? Nowa ekspedycja ma złe wiadomości [online], www.national-geographic.pl [dostęp 2019-02-22] (pol.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Nurkowanie w Great Blue Hole
- Great Blue Hole na mapie w serwisie fullinfo.pl. fullinfo.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-06-20)].