Grigorij Dawidienko

Grigorij Dawidienko

Григорий Давиденко

porucznik lotnictwa
Data i miejsce urodzenia	17 kwietnia 1921 Staryj Kowraj
Data i miejsce śmierci	8 maja 1945 okolice Lipawy
Przebieg służby
Lata służby	1939–1945
Siły zbrojne	Armia Czerwona, Wojskowe Siły Powietrzne
Formacja	Siły Powietrzne Floty Bałtyckiej
Jednostki	44 eskadra 15 pułku lotniczego
Stanowiska	nawigator klucza
Główne wojny i bitwy	front wschodni (II wojna światowa)
Odznaczenia

Grigorij Dawidienko (ros. Григорий Иванович Давиденко, ur. 17 kwietnia 1921 w Starym Kowraju obecnie w rejonie złotonoskim w obwodzie czerkaskim, zm. 8 maja 1945 k. Lipawy) – radziecki lotnik wojskowy, porucznik lotnictwa, Bohater Związku Radzieckiego (1944).

Życiorys

Urodził się w ukraińskiej rodzinie chłopskiej. Miał wykształcenie średnie, pracował w rodzinnej wsi. Od 1939 służył w radzieckiej Marynarce Wojennej, w czerwcu 1941 ukończył Wojskowo-Morską Szkołę Lotniczą im. Lewoniewskiego w stopniu sierżanta. Został skierowany do Floty Bałtyckiej jako pilot 73 pułku lotniczego, od października 1941 do maja 1942 uczył się nocnego pilotażu samolotem Pe-2. Od lipca 1942 uczestniczył w wojnie z Niemcami, brał udział w bitwie o Leningrad, walczył w lotnictwie Floty Bałtyckiej, będąc nawigatorem samolotu 26 samodzielnej eskadry zwiadowczej. Do końca 1942 wykonał 93 loty bojowe, zarówno zwiadowcze, jak i w celu bombardowania okrętów i baz wojskowo-morskich wroga w Zatoce Fińskiej i na jeziorze Ładoga. Od marca 1943 do końca wojny walczył w składzie 15 samodzielnego zwiadowczego pułku lotniczego. W 1943 został członkiem WKP(b). Do września 1943 wykonał 215 lotów bojowych, w tym 139 w celach zwiadowczych nad Zatoką Fińską, a 20 nad jeziorem Ładoga. W 1944 i 1945 jako nawigator klucza 44 eskadry 15 pułku lotniczego Sił Powietrznych Floty Bałtyckiej brał udział w walkach nad obwodem leningradzkim, Karelią i krajami bałtyckimi oraz wyspami Zatoki Fińskiej. Łącznie wykonał 258 lotów bojowych. 8 maja 1945 w okolicach Lipawy wraz z dowódcą klucza Aleksandrem Kurzienkowem został zestrzelony przez Gerharda Thybena i zginął.

Odznaczenia

• Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego (22 stycznia 1944)
• Order Lenina (22 stycznia 1944)
• Order Czerwonego Sztandaru (trzykrotnie, 13 października 1942, 27 stycznia 1943 i 26 listopada 1944)
• Order Wojny Ojczyźnianej I klasy (14 sierpnia 1943)