Grom-2
 Makieta rakiety Grom w 2016 roku | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Rodzaj |
ziemia-ziemia |
| Przeznaczenie | |
| Data konstrukcji |
2013 r. |
| Operacyjność |
od 2022 roku |
| Długość |
7,2 m |
| Średnica |
0,8 m |
| Masa |
3000 kg |
| Napęd |
silnik jednostopniowy na paliwo stałe |
| Zasięg |
280 – 500 km |
| Naprowadzanie | |
| Masa głowicy |
480 – 500 kg |
| Typ głowicy |
odłamkowo-burząca, penetrująca lub kasetowa |
| Użytkownicy | |
 Ukraina
| |
Grom-2, OTRK Sapsan[1] (ukr. ОТРК «Сапсан») – ukraiński system rakietowy krótkiego zasięgu, rozwijany przez KB Pivdenne i PA Pivdenmash, zaprojektowany w celu połączenia cech taktycznego systemu rakietowego i wieloprowadnicowej wyrzutni rakiet. Pierwotna wersja rakiety Sapsan, przeznaczona dla Sił Zbrojnych Ukrainy, miała mieć zasięg wynoszący 500 kilometrów[2]. Późniejsza wersja Grom-2, opracowana na eksport, ma zasięg ograniczony do 280 kilometrów[3].
Opis[edytuj | edytuj kod]
Grom-2 powstał w celu zastąpienia w SZU starzejącego się systemu 9K79 Toczka i stanowi ukraiński odpowiednik rosyjskiego systemu 9K720 Iskander[4]. System rozwijany był od 2013 roku, przy współpracy z Arabią Saudyjską, a jego testy miały zakończyć się w 2022 roku[5][1]. Jako bazę dla wyrzutni wykorzystano pięcioosiowe podwozie napędzane silnikiem wysokoprężnym Deutz o mocy 600 KM, opracowane przez Charkowskie Zakłady Sprzętu Transportowego i Charkowskie Zakłady im. Morozowa we współpracy z białoruskim koncernem MZKT[4]. Całkowita masa wyrzutni wynosi 21 ton. Bateria systemu składa się z dwóch transporterów-wyrzutni, każdy z dwoma pociskami balistycznymi, dwóch pojazdów amunicyjnych z kolejnymi czterema pociskami, wozu dowódczego szczebla baterii i wozu dowódczego szczebla dywizjonu[6]. Maksymalny zasięg przenoszonego pocisku balistycznego wynosi w zależności od wersji 280 lub 480 km (wg. niektórych źródeł nawet 500 km[5]). Pocisk może przenosić głowice różnych typów o masie do 480 kg, a jego wymiary to 7,2 x 1,0 x 0,8 m[6]. System naprowadzania rakiety wykorzystuje pozycjonowanie INS/GPS oraz optoelektroniczną lub radarową identyfikację celu. Pocisk Grom-2 ma cechować się także niską wykrywalnością przez systemy obrony powietrznej m. in. dzięki możliwości zmiany trajektorii lotu[5][4].
Wykorzystanie bojowe[edytuj | edytuj kod]
Według strony rosyjskiej w czasie trwania wojny na Ukrainie pociski Grom-2 zostały użyte przez SZU co najmniej siedmiokrotnie (stan na 04.11.2023)[7]. Według Rosjan do zestrzeleń miało dojść m. in. pod koniec marca 2023 roku w rejonie Nowej Awdijiwki, a pociski tego typu miały być także rzekomo wykorzystane do ataku na rosyjską bazę wojskową na okupowanym Krymie w sierpniu 2022 roku. Na dzień dzisiejszy nie ma jednak weryfikowalnych dowodów na użycie bojowe tego systemu[2].
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
-
-
-
-
-
-
Silnik rakietowy systemu Grom-2
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Filip Mielczarek, Ukraińskie rakiety Grom-2 celują w Moskwę. Zasięg 500 km [online], geekweek.interia.pl, 4 kwietnia 2023 [dostęp 2023-12-02] [zarchiwizowane z adresu 2023-12-02] (pol.).
- ↑ a b Tomasz Mileszko, Tajna broń Ukrainy już na froncie? Rosja twierdzi, że ją zestrzeliła [online], Komputer Świat, 31 marca 2023 [dostęp 2023-12-02] [zarchiwizowane z adresu 2023-06-06] (pol.).
- ↑ Grom short-range ballistic missile (SRBM) [online], www.globalsecurity.org [dostęp 2023-12-02] [zarchiwizowane z adresu 2023-10-13] (ang.).
- ↑ a b c Juliusz Sabak, AS 2018: Wyrzutnia rakiet balistycznych Grom-2 czyli Ukraina pokazuje kły [online], defence24.pl, 11 października 2018 [dostęp 2023-12-02] [zarchiwizowane z adresu 2022-08-13] (pol.).
- ↑ a b c Norbert Garbarek, Sekretna broń Ukrainy. Może zniszczyć Moskwę [online], WP Tech, 31 marca 2023 [dostęp 2023-12-02] [zarchiwizowane z adresu 2023-06-01] (pol.).
- ↑ a b Rafał Muczyński, Ukraina zamówi pociski balistyczne Grom-2/Sapsan [online], Milmag, 20 lutego 2021 [dostęp 2023-12-02] [zarchiwizowane z adresu 2023-04-13] (pol.).
- ↑ Mateusz Łysoń, Rosja może zacząć się bać. Ukraina rozwija broń, która może zmienić oblicze wojny [online], CHIP, 4 listopada 2023 [dostęp 2023-12-02] [zarchiwizowane z adresu 2023-11-20] (pol.).