Groszek bezlistny

Groszek bezlistny
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	różopodobne
Rząd	bobowce
Rodzina	bobowate
Podrodzina	bobowate właściwe
Rodzaj	groszek
Gatunek	groszek bezlistny
	Nazwa systematyczna
	Lathyrus aphaca L.; Sp.Pl. 2: 729. 1753
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Groszek bezlistny^[4]^[5] (Lathyrus aphaca L.) – gatunek rośliny z rodziny bobowatych. Występuje w zachodniej, środkowej i południowej Europie, w Azji, Afryce Północnej i Makaronezji^[6]. W florze Polski do niedawna klasyfikowany jako przejściowo zawlekany efemerofit, w XXI wieku uznany już za gatunek lokalnie zadomowiony (kenofit)^[5]^[7].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Łodyga: Podnosząca się lub pnąca o długości do 50 cm, sinozielona, naga.
Liście: Zredukowane do samych wąsów o długości 3 – 6 cm, przylistki oszczepowate przy nasadzie, jajowate lub sercowate o długości do 4 cm.
Kwiaty: Jasnożółte, pojedyncze, czasami podwójne o długości 1 – 1,5 cm.
Owoce: Nagi strąk o długości 2 – 3,5 cm.

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Roślina jednoroczna. Siedlisko: uprawy zbóż, miejsca ciepłe i suche na podłożu gliniastym. Kwitnie od maja do lipca.

Synonimy[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten posiada wiele synonimów nazwy łacińskiej: Aphaca marmorata Alef., Lathyrus affinis Guss., L. aphaca var. affinis (Guss.) Arcang., L. aphaca var. biflorus Post, L. aphaca var. floribundus (Velen.) K. Malý, L. aphaca var. modestus P. H. Davis, L. aphaca var. pseudoaphaca (Boiss.) P. H. Davis, L. floribundus Velen., L. Boiss. & Blanche, L. Boiss.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Fabales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-09-23] (ang.).
↑ Lathyrus aphaca, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ Gawryś Wiesław: Słownik roślin zielnych. Kraków: Officina Botanica, 2008. ISBN 978-83-925110-5-2.
↑ ^a ^b ZbigniewZ. Mirek ZbigniewZ. i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 106, ISBN 978-83-62975-45-7 .
↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-02-22].
↑ B. Tokarska-Guzik, Z. Dajdok, M. Zając, A. Zając, A. Urbisz, W. Danielewicz: Rośliny obcego pochodzenia w Polsce ze szczególnym uwzględnieniem gatunków inwazyjnych. Warszawa: Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska, 2012. ISBN 978-83-62940-34-9.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Bertram Münker: Kwiaty polne i leśne. Warszawa: Świat Książki, 1998. ISBN 83-7129-756-4.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Fabales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-09-23] (ang.).

[iucn-3] Lathyrus aphaca, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[4] Gawryś Wiesław: Słownik roślin zielnych. Kraków: Officina Botanica, 2008. ISBN 978-83-925110-5-2.

[checklist-5] ZbigniewZ. Mirek ZbigniewZ. i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 106, ISBN 978-83-62975-45-7 .

[grin-6] Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-02-22].

[Obce2012-7] B. Tokarska-Guzik, Z. Dajdok, M. Zając, A. Zając, A. Urbisz, W. Danielewicz: Rośliny obcego pochodzenia w Polsce ze szczególnym uwzględnieniem gatunków inwazyjnych. Warszawa: Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska, 2012. ISBN 978-83-62940-34-9.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]