Grota Będkowicka
50°10′06″N 19°44′51″E/50,168333 19,747389| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel |
prywatny |
| Długość |
6 m |
| Deniwelacja |
2,8 m |
| Wysokość otworów |
370 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
5 m |
| Ekspozycja otworów |
ku SW |
| Kod |
J.Olk.I-07.82 |
Położenie na mapie gminy Wielka Wieś  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu krakowskiego  | |
| 50°10′06″N 19°44′51″E/50,168333 19,747389
| |
| Strona internetowa | |
Grota Będkowicka – schronisko w Dolinie Będkowskiej na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej[1]. Znajduje się w Będkowicach w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Wielka Wieś[2].
Opis obiektu[edytuj | edytuj kod]
Schronisko znajduje się w górnej części orograficznie lewego zbocza Wąwozu Będkowickiego będącego lewym odgałęzieniem Doliny Będkowskiej. Jego duży otwór znajduje się 5 m powyżej dna wąwozu i jest widoczny ze szlaku turystycznego wiodącego tym wąwozem. Za otworem dno stromo wznosi się. Z lewej strony niewielkiej salki za otworem jest półka z ciasną, niedostępną szczeliną wychodzącą na zewnątrz. Z dna wystaje duży korzeń.
Schronisko powstało w późnojurajskich wapieniach skalistych. Jest widne i suche. Na spągu znajduje się gruz wapienny i glina, które ze stromego dna wysypują się na zewnątrz. Wewnątrz są nacieki grzybkowe. Przed otworem rośnie grab i buk, w otworze schroniska rozwijają się mchy, porosty i paprocie. Ze zwierząt obserwowano muchówki, motyla paśnika jaskiniowca (Triphosa dubitata), kosarze, pająki i ślimaki[1].
Schronisko znane od dawna i często odwiedzane. Po raz pierwszy opisał go J. Nowak w sierpniu 2011 r., on też wykonał jego plan[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Jakub Nowak, Jerzy Grodzicki, Grota Będkowicka, [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2021-05-15].
- ↑ Geoportal. Mapa topograficzna i lotnicza [online] [dostęp 2021-05-15].