Guillermina Mekuy
Guillermina Mekuy (ur. 25 czerwca 1982[1]) – pisarka i polityk z Gwinei Równikowej.
Należy do grupy etnicznej Fang[2]. Pochodzi z rodziny o tradycjach politycznych[3]. Urodziła się w Evinayong w kontynentalnej części kraju jako szóste z siódemki dzieci. Studiowała prawo i nauki polityczne na Uniwersytecie Autonomicznym w Madrycie[4]. Po powrocie do kraju zaangażowała się w życie polityczne, przede wszystkim w kształtowanie polityki kulturalnej Gwinei. Była powoływana kolejno na stanowiska dyrektora generalnego odpowiadającego za biblioteki i muzea (2008-2009), sekretarza stanu w ministerstwie kultury (2009-2012), ministra kultury i turystyki (2012-2016) oraz ministra kultury i rzemiosła (2016-2017). W 2012, jako najmłodsza kobieta w historii Gwinei, została wybrana do senatu[5]. Była również inicjatorką powstania Biblioteki Narodowej w Malabo, jako pierwsza kierowała też tą instytucją[6]. Nadzorowała nadto powstanie sieci bibliotek prowincjonalnych oraz sprowadzenie książkobusów z Hiszpanii[7].
Jej dorobek literacki obejmuje powieści El llanto de la perra (2005), Las tres vírgenes de Santo Tomás (2008) i Tres almas para un corazón (2011) [8]. W swojej twórczości dotyka tematyki związanej z fundamentalizmem religijnym i walką o wyzwolenie społeczne kobiet[9].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Guillermina Mekuy. lecturalia.com. [dostęp 2020-09-26]. (hiszp.).
- ↑ Conversación con Guillermina Mekuy Escritora. birdlikecultura.files.wordpress.com. s. 2. [dostęp 2020-09-26]. (hiszp.).
- ↑ LA HISTORIA DE AMOR DE LA MINISTRA AFRICANA Y EL GINECÓLOGO DE LA JET ESPAÑOLA. revistavanityfair.es. [dostęp 2020-09-26]. (hiszp.).
- ↑ Entrevista a Guillermina Mekuy Mba Obono. iastate.edu. s. 1132. [dostęp 2020-09-26]. (hiszp.).
- ↑ Guillermina Mekuy participa en una jornada sobre el papel de la mujer en África. mujeremprendedora.net. [dostęp 2020-09-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-21)]. (hiszp.).
- ↑ Se inaugura en Malabo la primera Biblioteca Nacional de Guinea Ecuatorial. guineaecuatorialpress.com. [dostęp 2020-09-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-21)]. (hiszp.).
- ↑ Guillermina Mekuy: «Trabajo duro para comprarme un vestido de Dior». abc.es. [dostęp 2020-09-26]. (hiszp.).
- ↑ Entrevista a Guillermina Mekuy Mba Obono. iastate.edu. s. 1133. [dostęp 2020-09-26]. (hiszp.).
- ↑ Guillermina Mekuy Mba-Obono. casafrica.es. [dostęp 2020-09-26]. (hiszp.).