Przejdź do zawartości

Gustaf Zülich

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Gustaf Zülich (ur. 18 kwietnia 1666 w Liwonii, zm. 16 czerwca 1743 na Pomorzu Szwedzkim) – szwedzki oficer i dyplomata.

Zülich uczestniczył od roku 1702 w wojnach, jakie prowadził Karol XII. W roku 1705 został uszlachcony, a w roku 1711 otrzymał tytuł barona (friherre). Wracał z armią z Rosji przez Turcję (1714-1715). Nieco przed klęską, w roku 1720, uzyskał awans na generała-lejtnanta.

Znajomość języka polskiego i łaciny spowodowała możliwość służby Zülicha w dyplomacji. W latach 17291732 był ministrem szwedzkim na dworze Augusta II Mocnego w Saksonii.

W roku 1740, gdy został generałem piechoty, mianowano go również ambasadorem Szwecji w Berlinie. Gdy przybył do Prus uczestniczył w koronacji Fryderyka II. Urząd ambasadora w Prusach piastował do swej śmierci w 1743 roku.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]