Przejdź do zawartości

Góra Gunnbjørna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Góra Gunnbjørna
Gunnbjørns Fjeld
Ilustracja
Państwo

 Dania

Terytorium zależne

 Grenlandia

Położenie

Sermersooq

Pasmo

Góry Watkinsa

Wysokość

3694 m n.p.m.

Wybitność

3694 m

Pierwsze wejście

16 sierpnia 1935
Augustine Cortauld, Jack Longland, Ebbe Munck, Laurence Wager i H.G. Wager[1]

Położenie na mapie Grenlandii
Mapa konturowa Grenlandii, po prawej nieco na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Góra Gunnbjørna”
Ziemia68°55′10″N 29°53′55″W/68,919444 -29,898611

Góra Gunnbjørna (duń. Gunnbjørns Fjeld) – najwyższy szczyt Grenlandii, a zarazem Arktyki. Znajduje się w środkowo-wschodniej części wyspy, w odległości ok. 150 km od wschodniego wybrzeża. Jego wysokość wynosi 3694 m n.p.m. Nazwa szczytu pochodzi od imienia norweskiego żeglarza Gunnbjörna Ulfssona. Góra Gunnbjørna oraz szczyty Cone i Dome tworzą najwyższe pasmo Gór Watkinsa i mają postać nunataku: szczytu wznoszącego się nad powierzchnię lodowca.

Ekspedycje

[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy szczyt został zdobyty 16 sierpnia 1935 roku przez ekspedycję brytyjsko-duńską, w skład której wchodzili m.in. Augustine Cortauld i Laurence Wager[1][2][3][4].

W maju 2004 roku na szczycie stanęła Marzena Kaczmarska[5], uczestniczka wyprawy kierowanej przez Espena Nordahla[6] i członek Międzynarodowego Towarzystwa Glacjologicznego[7]. Ekspedycja ta przebadała dokładnie teren i dokonała pomiarów pozostałych 10 szczytów[potrzebny przypis] znajdujących się w paśmie Gór Watkinsa.

6 czerwca 2008 szczyt zdobyła pierwsza polska wyprawa („HiFlyer Polar Ice Expedition 2008”) na Gunnbjørn Fjeld złożona z Leszka Cichego – kierownika, Marka Kamińskiego, Tomasza Walkiewicza, Mirosława Polowca i Ryszarda Rusinka[8].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Gunnbjørn Fjeld. Peakbagger.com. [dostęp 2015-08-16].
  2. Petter Bjørstad: Hvitserk. [dostęp 2015-08-16].
  3. Stan Woolley: Gunnbjørns Fjeld, American Alpine Journal 1988, s. 153, ISSN 0065-6925.
  4. Anglo-Danish Expedition to East Greenland, 1935. „Polar Record”. 2 (11), s. 33–37, styczeń 1936. Cambrodge University Press. DOI: 10.1017/S0032247400034331. (ang.). 
  5. Leszek Cichy, Marek Kamiński, Mirosław Polowiec, Ryszard Rusinek, Tomasz Walkiewicz: Wyprawy marzeń – Grenlandia, strona 93. Bielsko-Biała: Pascal, 2008. ISBN 978-83-7513-480-3.
  6. Espen Nordahl. [dostęp 2015-08-16].
  7. Dr Marzena Kaczmarska, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2015-08-16].
  8. Leszek Cichy, Marek Kamiński, Mirosław Polowiec, Ryszard Rusinek, Tomasz Walkiewicz: Wyprawy marzeń – Grenlandia, strona 2, 49, 117. Bielsko-Biała: Pascal, 2008. ISBN 978-83-7513-480-3.