Przejdź do zawartości

Kaper (1938)

Przejrzana
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z H-1 (1938))
Kaper
Historia
Stocznia

Warsztaty Portowe Marynarki Wojennej, Gdynia

 Marynarka Wojenna
Nazwa

Kaper

Wejście do służby

1938

Wycofanie ze służby

1939 (samozatopiony?)

 Kriegsmarine
Nazwa

Schwarzau

Wejście do służby

1939

Wycofanie ze służby

1945

 Marynarka Wojenna (PRL)
Nazwa

Kaper
BG 1
H 1

Wycofanie ze służby

1968

Los okrętu

zezłomowany (początek lat 70.)

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

161 t

Długość

26,30 m

Szerokość

6,31 m

Zanurzenie

2,3 m

Napęd
1 maszyna parowa potrójnego rozprężania 300 KM, 1 śruba, 1 ster
Prędkość

10 węzłów

Zasięg

400

Załoga

11 osób

Kaper – polski holownik z okresu II wojny światowej. Budowę rozpoczęto w 1937 roku w Warsztatach Portowych Marynarki Wojennej.

Do służby wszedł w 1938 roku i wraz z drugim holownikiem o nazwie „Kaper II” (później przemianowanym na „Żeglarz”) podporządkowany został Dowództwu Morskiej Obrony Wybrzeża w Gdyni[1]. Przed 1 sierpnia 1939 roku przyporządkowano go do Komendy Portu Wojennego Hel[1]. We wrześniu 1939 roku został przebazowany do Jastarni, a po 14 września przepłynął na Hel, po którego kapitulacji dostał się w ręce niemieckie[1].

Wcielony do Kriegsmarine pod nazwą „Schwarzau” (Swarzewo) służył w Marinearsenal Gotenhafen[1]. W związku z planowaną inwazją na Wielką Brytanię w sierpniu 1940 roku znalazł się w Calais, skąd wrócił do Gdyni w roku następnym[1]. Pod koniec wojny przewiózł uciekinierów do Kilonii, gdzie w marcu 1945 został przejęty przez Brytyjczyków[1].

Odnaleziony przez Polską Misję Morską w Kilonii, do kraju powrócił 1 stycznia 1946 roku[1]. Przechodził kilka razy zmianę nazwy w 1952 roku przyjął oznaczenie BG 1 (od: Baza Główna), w 1957 roku ostatecznie przemianowany na H 1. W roku 1968 wycofany z listy statków Polskiej Marynarki Wojennej. Dwa lata później zezłomowany.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g Maciej Neumann: Flota II Rzeczypospolitej i jej okręty. Łomianki: Wydawnictwo LTW, 2013, s. 230. ISBN 978-83-7565-309-0.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Maciej Neumann: Flota II Rzeczypospolitej i jej okręty. Łomianki: Wydawnictwo LTW, 2013. ISBN 978-83-7565-309-0.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]