Przejdź do zawartości

H-8 (1992)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
H-8
Ilustracja
Klasa

holownik

Projekt

H-960

Historia
Stocznia

Stocznia Remontowa Nauta

Położenie stępki

21 maja 1991[1]

Wodowanie

15 listopada 1992

 Polska
Wejście do służby

19 marca 1993

Los okrętu

w służbie

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

standardowa: 310 ton
pełna: 332 tony

Długość

27,80 m

Szerokość

8,0 m

Zanurzenie

3,66 m

Napęd
silnik wysokoprężny H. Cegielski-Sulzer(inne języki) GATL 250 o mocy 960 kW, 1 śruba w dyszy
Prędkość

12 węzła

Zasięg

1150 Mm przy 12 węzłach

Załoga

17 osób

H-8 – polski holownik portowo-redowy projektu H-960, zbudowany w Stoczni Remontowej Nauta w Gdyni. Jego bliźniaczą jednostką jest holownik H-6.

Konstrukcja

[edytuj | edytuj kod]

Za forpikiem znajdują się trzy pomieszczenia załogi, dwa dwuosobowe oraz jeden przeznaczony dla dwunastu marynarzy oraz pomieszczenie gospodarcze. W przedziale siłowni znajduje się silnik główny oraz trzy zespoły prądotwórcze. Przedostatni przedział kadłuba to magazyn, a ostatni to skrajnik rufowy z maszyną sterową. W nadbudówce mieści się magazyn dziobowy, pomieszczenie dowódcy holownika, jadalnia, kuchnia, magazyn prowiantowy oraz blok sanitarny, służący jednocześnie jako śluza wejściowa podczas działań na skażonym akwenie. Burty kadłuba i dziób osłonięte są odbojnicami i pokryte gumową wykładziną chroniącą przed uszkodzeniem kadłubów dopychanych jednostek[2].

Holownik H-8 to uniwersalny holownik portowo-redowy, przystosowany do prac ratowniczych. Wyposażony jest w działko wodne oraz pneumatyczną łódź. Ponadto w razie potrzeby może pełnić rolę portowego oraz redowego lodołamacza. Jednostka ta przystosowana jest do udziału w akcjach ratowniczych obejmujących awaryjne holowanie jednostki na morzu, gaszenie pożarów oraz osuszanie zatopionych przedziałów. Posiada możliwość przewożenia na krótkich trasach 50 osób na otwartych pokładach[2][3].

Służba

[edytuj | edytuj kod]

Holownik wprowadzono do służby 19 marca 1993 roku w składzie 3 Flotylli Okrętów w dywizjonie Pomocniczych Jednostek Pływających[4].

Dowódcą w 2013 roku był kpt. mar. Aleksander Modrzejewski[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Jubileusz H-8. „Morze, Statki i Okręty”. Nr 4/2013. XVIII (133), s. 4, kwiecień 2013. Warszawa: Magnum X. 
  2. a b H-8 - holownik uniwersalny Marynarki Wojennej [online], www.graptolite.net [dostęp 2020-09-17].
  3. Cezary, Nowy dowódca H-8 i Grupy Jednostek Pływających [online], oficynamorska.pl [dostęp 2020-09-17] (pol.).
  4. Pierwsza kobieta-dowódca zespołu okrętów w Marynarce Wojennej [online], trojmiasto.pl, 14 lutego 2017 [dostęp 2020-09-17] (pol.).