HMP Wandsworth
51°27′01″N 0°10′40″W/51,450150 -0,177650 Więzienie w Wandsworth – widok od frontu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Kraj | |
| Miejscowość | |
| Adres |
Heathfield Road, Wandsworth, London SW18 3HU |
| Rodzaj |
zakład karny |
| Przeznaczenie |
typu zamkniętego, kategoria B |
| Pojemność |
1877 |
| Data powstania |
1851 |
Położenie na mapie Wielkiego Londynu  | |
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii  | |
Położenie na mapie Anglii  | |
| 51°27′01″N 0°10′40″W/51,450150 -0,177650
| |
HMP Wandsworth – męskie więzienie kategorii B w Wandsworth, dzielnicy Londynu, przeznaczone głównie dla skazanych przez sądy londyńskie. Jest obecnie największym zakładem karnym w Wielkiej Brytanii, w którym karę może odbywać jednocześnie do 1877 skazanych[1]. Jest zakładem, w którym więźniowie-cudzoziemcy oczekują na ekstradycję.
Więzienie[edytuj | edytuj kod]
Kompleks HMP Wandsworth obejmuje: budynek główny z sześcioma skrzydłami skierowanymi do środka, trójskrzydłowy budynek Trinity Unit oraz budynki gospodarcze. Podział głównego budynku na skrzydła wygląda następująco[1]:
- skrzydła A i B – ogólne
- skrzydło C – więźniowie szczególnej opieki (m.in. przestępcy seksualni)
- skrzydło D – więźniowie uzależnieni od narkotyków
- skrzydło E – cele pierwszej nocy, cele okresu wstępnego, cele kar wewnętrznych
Przy więzieniu działa niewielkie muzeum HMP Wandsworth.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Zbudowane w roku 1851 więzienie początkowo nosiło nazwę Surrey House of Correction. Zakład założono na planie gwiazdy – wzniesiono sześć budynków zbiegających się w jednym miejscu, co miało ułatwić obsługę 700 pojedynczych cel. Każda cela wyposażona była w toaletę, które później zlikwidowano dla powiększenia pojemności więzienia. Toalety zastąpiły wiadra, które zlikwidowano dopiero w roku 1996[2].
W HMP Wandsworth w okresie 1878–1961 wykonywano wyroki śmierci przez powieszenie, w sumie straciło tu życie 135 więźniów, w tym jedna kobieta[2]. Wśród więźniów powieszonych w XX wieku było 117 zabójców, 10 szpiegów i kilku zdrajców.
W 1965 roku HMP Wandsworth więziło uczestników napadu stulecia, w tym skazanego na 30 lat Ronnie Biggsa. Biggs uciekł z więzienia podczas codziennego spaceru, przy użyciu drabiny, która pomogła sforsować mu trzymetrowy mur[3]. Akcja była przygotowana, z drugiej strony muru na Biggsa czekał samochód. Mimo szeroko zakrojonej niemal natychmiastowej akcji poszukiwawczej Biggsa nie pojmano.
W więzieniu w Wandsworth przebywali również m.in. Oscar Wilde[4], James Earl Ray – zabójca Martina Luthera Kinga[5] oraz skazany za pedofilię wokalista glam rockowy Gary Glitter[6].
HMP Wandsworth uznawane jest za jedno z mniej bezpiecznych więzień Wielkiej Brytanii, przepełnione i z poważnymi brakami kadrowymi[7]. Więzienie zmaga się z problemem narkotyków i samobójstwami wśród więźniów; tylko w latach 2012–2014 zmarło tu 15 osób, w tym 7 z powodu ran samobójczych[7]. Obecnie zakład karny w Wandsworth przechodzi serię przekształceń systemowych, jako jedno z sześciu więzień programu pilotażowego. Celem jest ograniczenie recydywy[8].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Wandsworth Prison Information. [dostęp 2016-07-13]. (ang.).
- ↑ a b Gavid Rowland: Wandsworth Prison, London.. [dostęp 2016-07-13]. (ang.).
- ↑ 1965: Ronald Biggs escapes from jail. BBC. [dostęp 2016-07-13]. (ang.).
- ↑ Alison Flood: Oscar Wilde's gift to governor who let him read in Reading gaol up for auction. Guardian. [dostęp 2016-07-13]. (ang.).
- ↑ Jamie Wilson: US feared for Luther King killer in British jail. Guardian, 21/03/2001. [dostęp 2016-07-13]. (ang.).
- ↑ Child molester Gary Glitter attacked by inmate just days after returning to jail for abusing schoolgirls. Daily Record, 15/02/2015. [dostęp 2016-07-13]. (ang.).
- ↑ a b Amelia Gentleman: Inside Wandsworth prison: drug drones and demoralised staff. Guardian, 22/02/2014. [dostęp 2016-07-13]. (ang.).
- ↑ Prison reform will fail without extra funds, says former jails chief. Guardian, 18/05/2016. [dostęp 2016-07-17]. (ang.).