HMS Comet (1932)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z HMS Comet (H00))
HMS „Comet”
Ilustracja
Klasa

niszczyciel

Typ

C

Historia
Stocznia

Portsmouth Dockyard

Początek budowy

zamówiony 15 lipca 1930

Położenie stępki

12 września 1930

Wodowanie

30 września 1931

 Royal Navy
Nazwa

HMS „Comet”

Wejście do służby

ukończony 2 czerwca 1932

Wycofanie ze służby

przekazany Kanadzie 11 czerwca 1938

 Royal Canadian Navy
Nazwa

HMCS „Restigouche”

Wejście do służby

11 czerwca 1938

Wycofanie ze służby

6 października 1945

Los okrętu

zezłomowany w 1946

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

1375 długich ton (1397 t) (standardowa)
1865 długich ton (1895 t) (pełna)

Długość

100,3 m

Szerokość

10,1 m

Zanurzenie

3,8 m

Napęd
36 000 shp
(27 000 kW)
2 śruby
2 turbiny parowe Parsonsa
3 zestawy kotłów Admiralicji
Prędkość

36 węzłów

Zasięg

5500 mil morskich przy prędkości 15 węzłów

Uzbrojenie
4 × 120 mm
1 × 76 mm plot.
2 × 40 mm plot.
8 wyrzutni torped (2 x IV) kal. 533 mm
bomby głębinowe
Załoga

145

HMCS „Restigouche” w maju 1942 roku

HMS Comet – niszczyciel typu C. Został zbudowany dla Royal Navy na początku lat 30 XX wieku. Okręt pełnił służbę w Home Fleet i Mediterranean Fleet. Spędził także sześć miesięcy pod koniec 1936 roku na hiszpańskich wodach w ramach patroli neutralności wprowadzonych przez Wielką Brytanię i Francję w czasie wojny domowej w Hiszpanii. Jednostkę przekazano Royal Canadian Navy w roku 1938 i przemianowano na HMCS Restigouche. W czasie II wojny światowej wypełniał zadania eskorty konwojów na Atlantyku, patroli ZOP w czasie inwazji na Normandię i pełnił rolę transportowca powracających do Kanady żołnierzy po zakończeniu II wojny światowej. Wycofany ze służby pod koniec 1945 roku i w roku następnym sprzedany na złom.

Projekt i budowa[edytuj | edytuj kod]

„Comet” miał wyporność standardową 1375 długich ton (1397 t). Długość całkowita wynosiła 100,3 m, szerokość 10,1 m, a zanurzenie 3,8 m. Napęd stanowiły przekładniowe turbiny parowe systemu Parsonsa(inne języki) napędzające dwie śruby napędowe. Układ ten generował razem moc 36 000 shp i rozpędzał okręt do prędkości maksymalnej 36 węzłów. Parę dla turbin zapewniały trzy zestawy kotłów Admiralicji. Zapas paliwa płynnego wynosił 473 długie tony (481 t), co zapewniało okrętowi zasięg 5500 mil morskich przy prędkości 15 węzłów. Załoga okrętu składała się z 145 oficerów i marynarzy[1].

Okręt był wyposażony w 4 działa kal. 120 mm na pojedynczych podstawach (oznaczenia 'A', 'B', 'X' i 'Y' w kierunku od dziobu do rufy). Do zwalczania celów powietrznych jednostkę wyposażono w jedną armatę kal. 76 mm umieszczoną pomiędzy kominami oraz dwie armaty kal. 40 mm. Działo kal. 76 mm zostało usunięte w 1936 roku, a w jej miejsce przeniesiono działa kal. 40 mm. Okręt był uzbrojony w dwie poczwórne wyrzutnie torped kal. 533 mm[2]. Na pokładzie zamontowano także trzy zrzutnie bomb głębinowych, każda z zapasem dwóch bomb. Po rozpoczęciu II wojny światowej zapas zwiększono do 33 bomb i zamontowano wyrzutnie bomb głębinowych[3].

„Comet” został zamówiony 15 lipca 1930 roku jako część 1929 Naval Programme. Stępkę położono 12 września 1930 roku w stoczni Portsmouth Dockyard. Zwodowano go 30 września 1931 roku[4], budowę ukończono 2 czerwca 1932 roku[4]. Był czternastym okrętem noszącym tę nazwę[5].

Eskortowane konwoje transatlantyckie[edytuj | edytuj kod]

Konwój Escort Group Data Z Do
SC-34 15–18 czerwca 1941[6] Nowa Fundlandia Islandia
SC-50 25–31 października 1941[6] Nowa Fundlandia Islandia
ON-32 6–13 listopada 1941[7] Islandia Nowa Fundlandia
SC-56 24 listopada -12 grudnia 1941[6] Nowa Fundlandia Islandia
ON-44 12–14 grudnia 1941[7] Islandia Nowa Fundlandia
ON-76 16–28 marca 1942[7] Irlandia Północna Nowa Fundlandia
SC-78 9–21 kwietnia 1942[6] Nowa Fundlandia Irlandia Północna
ON-102 MOEF group A3 12–21 czerwca 1942[7] Irlandia Północna Nowa Fundlandia
SC-101 MOEF group C4 23 września-3 października 1942[6] Nowa Fundlandia Irlandia Północna
ON-137 MOEF group C4 12–22 października 1942[7] Irlandia Północna Nowa Fundlandia
SC-107 MOEF group C4 30 Oct-10 listopada 1942[6] Nowa Fundlandia Irlandia Północna
ON-147 MOEF group C4 18–28 listopada 1942[7] Irlandia Północna Nowa Fundlandia
SC-112 MOEF group C4 11–25 grudnia 1942[6] Nowa Fundlandia Irlandia Północna
ON-158 MOEF group C4 5–17 stycznia 1943[7] Irlandia Północna Nowa Fundlandia
HX-224 MOEF group C4 27 stycznia -4 lutego 1943[8] Nowa Fundlandia Irlandia Północna
KMF-10B MOEF group C4 2–9 marca 1943 Firth of Clyde Morze Śródziemne
MKF-10B MOEF group C4 10–17 marca 1943 Morze Śródziemne Firth of Clyde
ON-177 MOEF group C4 7–17 kwietnia 1943[7] Irlandia Północna Nowa Fundlandia
HX-235 MOEF group C4 24 kwietnia-3 maja 1943[8] Nowa Fundlandia Irlandia Północna
ONS-8 MOEF group C4 18–29 maja 1943[7] Irlandia Północna Nowa Fundlandia
SC-133 MOEF group C4 8–19 czerwca 1943[6] Nowa Fundlandia Irlandia Północna
ONS-12 4–15 lipca 1943[7] Irlandia Północna Nowa Fundlandia
SC-137 23 lipca -3 sierpnia 1943[6] Nowa Fundlandia Irlandia Północna
ON-220 16–28 stycznia 1944[7] Irlandia Północna Nowa Fundlandia
HX-279 17–28 lutego 1944[8] Nowa Fundlandia Irlandia Północna
ONS-30 2–10 marca 1944[7] Irlandia Północna Nowa Fundlandia
HX-283 19–28 marca 1944[8] Nowa Fundlandia Irlandia Północna

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Whitley, s. 26.
  2. Lenton, s. 154.
  3. Friedman, s. 209, 236, 298–299.
  4. a b English, s. 45.
  5. Colledge, s. 75.
  6. a b c d e f g h i SC convoys. Andrew Hague Convoy Database. (ang.).
  7. a b c d e f g h i j k l ON convoys. Andrew Hague Convoy Database. (ang.).
  8. a b c d HX convoys. Andrew Hague Convoy Database. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • J.J. Colledge, Ben Warlow: Ships of the Royal Navy: The Complete Record of all Fighting Ships of the Royal Navy (Rev. ed.).. London: Chatham Publishing, (2006) [1969]. ISBN 978-1-86176-281-8. OCLC 67375475. (ang.).
  • John English: Amazon to Ivanhoe: British Standard Destroyers of the 1930s. Kendal, England: World Ship Society, 1993. ISBN 0-905617-64-9. (ang.).
  • Norman Friedman: British Destroyers From Earliest Days to the Second World War. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press, 2009. ISBN 978-1-59114-081-8. (ang.).
  • H.T. Lenton: British & Commonwealth Warships of the Second World War. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press, 1998. ISBN 1-55750-048-7. (ang.).
  • M.J. Whitley: Destroyers of World War 2. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press, 1988. ISBN 0-87021-326-1. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]