HMS St Albans (2000)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
HMS St Albans (F83)
Ilustracja
Klasa

fregata rakietowa

Typ

23

Historia
Stocznia

Yarrow Shipbuilders

Początek budowy

18 kwietnia 1999

Wodowanie

6 maja 2000

 Royal Navy
Wejście do służby

6 czerwca 2002

Los okrętu

w służbie

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

standardowa: 3500 t
pełna: 4900 t

Długość

133 m

Szerokość

16,1 m

Zanurzenie

7,3 m

Napęd
siłownia typu CODLAG 2 turbiny gazowe o mocy 31 000 KM
4 silniki wysokoprężne o mocy 8000 KM
Prędkość

28 węzłów

Uzbrojenie
2 czteroprowadnicowe wyrzutnie pocisków przeciwokrętowych Harpoon
32 pionowe wyrzutnie pocisków przeciwlotniczych Sea Wolf
1 armata 114 mm
2 działka Oerlikon 30 mm
dwie potrójne wyrzutnie torped Mk 32
Wyposażenie lotnicze
1 śmigłowiec Westland Lynx
Załoga

185

HMS St Albans (F83)brytyjska fregata rakietowa typu 23, która weszła do służby w 2002 roku. Okręt otrzymał swoje imię dla uczczenia miasta St Albans i jest to szósta jednostka w historii Royal Navy nosząca tę nazwę.

Projekt i budowa[edytuj | edytuj kod]

Zamówienie na ostatnią, szesnastą jednostkę typu 23 zostało złożone w stoczni Yarrow Shipbuilders w Glasgow w lutym 1996 roku. Okręt miał zastąpić fregatę typu 22 HMS „Coventry”, która została sprzedana Rumunii w styczniu 2003 roku[1]. Rozpoczęcie budowy okrętu miało miejsce 18 kwietnia 1999 roku. Wodowanie nastąpiło 6 maja 2000 roku, wejście do służby 6 czerwca 2002 roku[2].

Służba[edytuj | edytuj kod]

27 października 2002 roku, podczas sztormu, w czasie gdy był zacumowany w Portsmouth, został uderzony przez przepływający prom pasażerski w wyniku czego doznał uszkodzeń[3]. Pierwsza misja okrętu miała miejsce w 2004 roku, gdy zabezpieczał operację międzynarodowej koalicji na Morzu Arabskim w związku z wojną z terroryzmem. W lutym 2006 roku rozpoczął półroczną misję w rejonie Zatoki Perskiej, gdzie ochraniał żeglugę i instalacje związane z wydobyciem ropy naftowej.

Wiosną 2014 roku na okręcie zakończono modernizację, podczas której m.in. zainstalowano nową armatę 114 mm i zmodernizowano system przeciwlotniczy z pociskami Sea Wolf. W styczniu 2017 roku nadzorował powrót rosyjskiego lotniskowca „Admirał Kuzniecow” z misji u wybrzeży Syrii do bazy w północnej Rosji[4]. Z kolei między 23 a 26 grudnia 2017 r. eskortował rosyjską fregatę „Admirał Gorszkow”[5], która przepływała tuż przy granicy brytyjskich wód terytorialnych.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]