Heather Samuel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Heather Samuel
Data i miejsce urodzenia

6 lipca 1970
Antigua i Barbuda

Wzrost

163 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Antigua i Barbuda
Igrzyska panamerykańskie
brąz Mar de Plata 1995 bieg na 100 m
Igrzyska Ameryki Środkowej i Karaibów
srebro Meksyk 1990 bieg na 100 m
srebro San Salvador 2002 bieg na 100 m
brąz Meksyk 1990 bieg na 200 m
brąz San Salvador 2002 bieg na 200 m
Mistrzostwa Ameryki Środkowej i Karaibów
złoto Gwatemala 1995 bieg na 100 m
srebro Bridgetown 1999 bieg na 100 m
srebro Bridgetown 1999 bieg na 200 m
brąz Gwatemala 1995 bieg na 200 m
brąz San Juan 1997 bieg na 100 m
brąz San Juan 1997 bieg na 200 m
CARIFTA Games
złoto Bridgetown 1989 (U–20) bieg na 100 m

Heather Barbara Samuel (ur. 6 lipca 1970[1]) – lekkoatletka z Antigui i Barbudy specjalizująca się w biegach sprinterskich, czterokrotna olimpijka.

Zajęła 5. miejsce w biegu na 100 metrów i 6. miejsce w biegu na 200 metrów na mistrzostwach Ameryki Środkowej i Karaibów juniorów w 1988 w Nassau[2]. Zwyciężyła w biegu na 100 metrów na CARIFTA Games w 1989 w Bridgetown[3].

Startując w konkurencji seniorek zdobyła srebrny medal w biegu na 100 metrów i brązowy medal w biegu na 200 metrów na igrzyskach Ameryki Środkowej i Karaibów w 1990 w Meksyku[4]. Odpadła w ćwierćfinale biegu na 200 metrów i eliminacjach biegu na 100 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1992 w Barcelonie[1]. Taki sam rezultat zanotowała na mistrzostwach świata w 1993 w Stuttgarcie[5]. Odpadła w półfinałach biegów na 100 metrów i na 200 metrów na igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1994 w Victorii[6].

Zdobyła brązowy medal w biegu na 100 metrów (przegrywając jedynie z Chryste Gaines ze Stanów Zjednoczonych i Lilianą Allen z Kuby, a także zajęła 7. miejsce w biegu na 200 metrów na igrzyskach panamerykańskich w 1995 w Mar del Plata[7]. Zwyciężyła w biegu na 100 metrów i zdobyła brązowy medal w biegu na 200 metrów na mistrzostwach Ameryki Środkowej i Karaibów w 1995 w Gwatemali[8]. Odpadła w ćwierćfinale biegu na 100 metrów i eliminacjach biegu na 200 metrów na mistrzostwach świata w 1995 w Gōteborgu[9]. Na igrzyskach olimpijskich w 1996 w Atlancie była chorążym reprezentacji Antigui i Barbudy. Odpadła w ćwierćfinale biegu na 200 metrów oraz eliminacjach biegu na 100 metrów, sztafety 4 × 100 metrów i sztafety 4 × 400 metrów[1].

Zdobyła brązowe medale w biegach na 100 metrów i na 200 metrów na mistrzostwach Ameryki Środkowej i Karaibów w 1997 w San Juan[8]. Odpadła w ćwierćfinale biegu na 100 metrów i eliminacjach biegu na 200 metrów na mistrzostwach świata w 1997 w Tokio[10], a także w półfinale biegu na 100 metrów i eliminacjach biegu na 200 metrów na igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1998 w Kuala Lumpur[6]. Odpadła w eliminacjach biegu na 60 metrów na halowych mistrzostwach świata w 1999 w Maebashi[11].

Zdobyła srebrne medale w biegach na 100 metrów i na 200 metrów na mistrzostwach Ameryki Środkowej i Karaibów w 1999 w Bridgetown[8]. Na igrzyskach panamerykańskich w 1999 w Winnipeg zajęła 7. miejsce w biegu na 200 metrów i odpadła w eliminacjach biegu na 100 metrów[12]. Odpadła w eliminacjach biegów na 100 metrów i na 200 metrów na mistrzostwach świata w 1999 w Sewilli[13]. Na igrzyskach olimpijskich w 2000 w Sydney ponownie była chorążym reprezentacji Antigui i Barbudy. Odpadła w eliminacjach biegów na 100 metrów i na 100 metrów[1]. Odpadła w eliminacjach biegu na 60 metrów na halowych mistrzostwach świata w 2001 w Lizbonie[14] i w półfinale biegu na 100 metrów na igrzyskach Wspólnoty Narodów w 2002 w Manchesterze[6].

Zdobyła srebrny medal w biegu na 100 metrów i brązowy medal w biegu na 200 metrów na igrzyskach Ameryki Środkowej i Karaibów w 2002 w San Salvador[4]. Odpadła w półfinale biegu na 60 metrów na halowych mistrzostwach świata w 2003 w Birmingham[14], a także w eliminacjach biegu na 100 metrów na igrzyskach panamerykańskich w 2003 w Santo Domingo i na mistrzostwach świata w 2003 w Paryżu[15]. Na swych czwartych igrzyskach olimpijskich w 2004 w Atenach również odpadła w eliminacjach biegu na 100 metrów[1].

Rekordy życiowe[edytuj | edytuj kod]

Rekordy życiowe Heather Samuel:

  • bieg na 100 metrów – 11,20 s (26 maja 1993, Indianapolis), rekord Antigui i Barbudy (według stanu na 2019)[16]
  • bieg na 200 metrów – 23,20 s (22 maja 1994, Atlanta), rekord Antigui i Barbudy (według stanu na 2019)[17]
  • bieg na 60 metrów (hala) – 7,30 s (14 marca 2003, Birmingham), halowy rekord Antigui i Barbudy (według stanu na 2018)[18]

Jest również (według stanu na 2019) rekordzistką swego kraju w sztafecie 4 × 100 metrów z czasem 46,22 s, uzyskanym 2 maja 2004 w Port-of-Spain[19].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Heather Samuel [online], olympedia.org [dostęp 2021-06-12] (ang.).
  2. Central American & Caribbean Junior Championships 1982 [online], wjah.co.uk [dostęp 2021-06-12] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-31] (ang.).
  3. Carifta Games 1989 [online], wjah.co.uk [dostęp 2021-06-12] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-31] (ang.).
  4. a b Central American and Caribbean Games (Women) [online], GBRAthletics [dostęp 2021-06-12] (ang.).
  5. IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 248, 255–256 [dostęp 2021-06-12] (ang.).
  6. a b c Heather Barbara Samuel [online], thecgf.com [dostęp 2021-06-12] (ang.).
  7. Pan-American Games, Mar del Plata, Argentina 1995 [online], atfs.org, s. 14–15 [dostęp 2021-06-12] (ang.).
  8. a b c Central American and Caribbean Championships (Women) [online], GBRAthletics [dostęp 2021-06-12] (ang.).
  9. IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 248–249, 256 [dostęp 2021-06-12] (ang.).
  10. IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 249, 256–257 [dostęp 2021-06-12] (ang.).
  11. IAAF World Indoor Championships – Birmingham 2018, Statistics Handbook [online], IAAF, s. 119–120 [dostęp 2021-06-12] (ang.).
  12. Pan-American Games, Winnipeg,Canada 1999 [online], atfs.org, s. 14–15 [dostęp 2021-06-12] (ang.).
  13. IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 249–250, 257 [dostęp 2021-06-12] (ang.).
  14. a b IAAF World Indoor Championships – Birmingham 2018, Statistics Handbook [online], IAAF, s. 120 [dostęp 2021-06-12] (ang.).
  15. IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 250–251 [dostęp 2021-06-12] (ang.).
  16. IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 753 [dostęp 2021-06-12] (ang.).
  17. IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 754 [dostęp 2021-06-12] (ang.).
  18. IAAF World Indoor Championships – Birmingham 2018, Statistics Handbook [online], IAAF, s. 355 [dostęp 2021-06-12] (ang.).
  19. IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 789 [dostęp 2021-06-12] (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]