Henryk Dębicki

Henryk Dębicki (ur. 15 sierpnia 1830 w Warszawie, zm. 23 stycznia 1906) – polski malarz batalista, czynny również w Rumunii i Bułgarii.

Do Rumunii wyemigrował po powstaniu styczniowym (1863). Pracował jako nauczyciel sztuki w liceum w Bukareszcie i w gimnazjum w Braile. Tam poznał bułgarskiego poetę i działacza politycznego Christo Botewa. Współpracował z nim w bułgarskiej prasie emigracyjnej jako ilustrator jego artykułów, angażując się w walkę o wyzwolenie Bułgarii z niewoli tureckiej. Był autorem licznych karykatur politycznych i litografii o treści związanej z historią Bułgarów.

Podobnie jak Antoni Adam Piotrowski został korespondentem wojennym podczas działań wojny rosyjsko-tureckiej (1877-1878) i utrwalał wydarzenia wojenne dla publikacji w prasie.

Do najbardziej znanych litografii Dębickiego należą:

Panika w rumuńskiej reducie w Griwicy
Druga bitwa Hadżi Dimitra i Stefana Karadży 8 lipca 1868
Symeon Wielki wkracza do Konstantynopola w roku 924
Pierwszy bułgarski patriarcha Antim I w szatach codziennych i ceremonialnych
Słodko jest umrzeć za ojczyznę
Samobójstwo Angeła Kynczewa na molo w Ruszczuku
Turecka amnestia w Bułgarii

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Генов Цонко: Освободителната война 1877–1878. София: Изд. „Наука и изкуство“, 1978, s. 301